'"Iam solitos poscunt cursus populusque paterque,
|
10.638
|
cum me sollicita proles Neptunia voce
|
|
invocat Hippomenes 'Cytherea,' que 'conprecor, ausis
|
640
|
adsit' ait 'nostris et quos dedit, adiuvet ignes.'
|
|
detulit aura preces ad me non invida blandas:
|
|
motaque sum, fateor, nec opis mora longa dabatur.
|
|
est ager, indigenae Tamasenum nomine dicunt,
|
|
telluris Cypriae pars optima, quem mihi prisci
|
645
|
sacravere senes templisque accedere dotem
|
|
hanc iussere meis; medio nitet arbor in arvo,
|
|
fulva comas, fulvo ramis crepitantibus auro:
|
|
hinc tria forte mea veniens decerpta ferebam
|
|
aurea poma manu nullique videnda nisi ipsi
|
650
|
Hippomenen adii docuique, quis usus in illis.
|
|
signa tubae dederant, cum carcere pronus uterque
|
|
emicat et summam celeri pede libat harenam:
|
|
posse putes illos sicco freta radere passu
|
|
et segetis canae stantes percurrere aristas.
|
655
|
adiciunt animos iuveni clamorque favorque
|
|
verbaque dicentum 'nunc, nunc incumbere tempus!
|
|
Hippomene, propera! nunc viribus utere totis!
|
|
pelle moram: vinces!' dubium, Megareius heros
|
|
gaudeat an virgo magis his Schoeneia dictis.
|
660
|
o quotiens, cum iam posset transire, morata est
|
|
spectatosque diu vultus invita reliquit!
|
|
aridus e lasso veniebat anhelitus ore,
|
|
metaque erat longe: tum denique de tribus unum
|
|
fetibus arboreis proles Neptunia misit.
|
665
|
obstipuit virgo nitidique cupidine pomi
|
|
declinat cursus aurumque volubile tollit;
|
|
praeterit Hippomenes: resonant spectacula plausu.
|
|
illa moram celeri cessataque tempora cursu
|
|
corrigit atque iterum iuvenem post terga relinquit:
|
670
|
et rursus pomi iactu remorata secundi
|
|
consequitur transitque virum. pars ultima cursus
|
|
restabat; 'nunc' inquit 'ades, dea muneris auctor!'
|
|
inque latus campi, quo tardius illa rediret,
|
|
iecit ab obliquo nitidum iuvenaliter aurum.
|
675
|
an peteret, virgo visa est dubitare: coegi
|
|
tollere et adieci sublato pondera malo
|
|
inpediique oneris pariter gravitate moraque,
|
|
neve meus sermo cursu sit tardior ipso,
|
|
praeterita est virgo: duxit sua praemia victor.
|
680
|