| '"Dignane, cui grates ageret, cui turis honorem | 10.681 |
| ferret, Adoni, fui? nec grates inmemor egit, | |
| nec mihi tura dedit. subitam convertor in iram, | |
| contemptuque dolens, ne sim spernenda futuris, | |
| exemplo caveo meque ipsa exhortor in ambos: | 685 |
| templa, deum Matri quae quondam clarus Echion | |
| fecerat ex voto, nemorosis abdita silvis, | |
| transibant, et iter longum requiescere suasit; | |
| illic concubitus intempestiva cupido | |
| occupat Hippomenen a numine concita nostro. | 690 |
| luminis exigui fuerat prope templa recessus, | |
| speluncae similis, nativo pumice tectus, | |
| religione sacer prisca, quo multa sacerdos | |
| lignea contulerat veterum simulacra deorum; | |
| hunc init et vetito temerat sacraria probro. | 695 |
| sacra retorserunt oculos, turritaque Mater | |
| an Stygia sontes dubitavit mergeret unda: | |
| poena levis visa est; ergo modo levia fulvae | |
| colla iubae velant, digiti curvantur in ungues, | |
| ex umeris armi fiunt, in pectora totum | 700 |
| pondus abit, summae cauda verruntur harenae; | |
| iram vultus habet, pro verbis murmura reddunt, | |
| pro thalamis celebrant silvas aliisque timendi | |
| dente premunt domito Cybeleia frena leones. | |
| hos tu, care mihi, cumque his genus omne ferarum, | 705 |
| quod non terga fugae, sed pugnae pectora praebet, | |
| effuge, ne virtus tua sit damnosa duobus!" | |
| 'Illa quidem monuit iunctisque per aera cycnis | |
| carpit iter, sed stat monitis contraria virtus. | |
| forte suem latebris vestigia certa secuti | 710 |
| excivere canes, silvisque exire parantem | |
| fixerat obliquo iuvenis Cinyreius ictu: | |
| protinus excussit pando venabula rostro | |
| sanguine tincta suo trepidumque et tuta petentem | |
| trux aper insequitur totosque sub inguine dentes | 715 |
| abdidit et fulva moribundum stravit harena. | |
| vecta levi curru medias Cytherea per auras | |
| Cypron olorinis nondum pervenerat alis: | |
| agnovit longe gemitum morientis et albas | |
| flexit aves illuc, utque aethere vidit ab alto | 720 |
| exanimem inque suo iactantem sanguine corpus, | |
| desiluit pariterque sinum pariterque capillos | |
| rupit et indignis percussit pectora palmis | |
| questaque cum fatis "at non tamen omnia vestri | |
| iuris erunt" dixit. "luctus monimenta manebunt | 725 |
| semper, Adoni, mei, repetitaque mortis imago | |
| annua plangoris peraget simulamina nostri; | |
| at cruor in florem mutabitur. an tibi quondam | |
| femineos artus in olentes vertere mentas, | |
| Persephone, licuit: nobis Cinyreius heros | 730 |
| invidiae mutatus erit?" sic fata cruorem | |
| nectare odorato sparsit, qui tinctus ab illo | |
| intumuit sic, ut fulvo perlucida caeno | |
| surgere bulla solet, nec plena longior hora | |
| facta mora est, cum flos de sanguine concolor ortus, | 735 |
| qualem, quae lento celant sub cortice granum, | |
| punica ferre solent; brevis est tamen usus in illo; | |
| namque male haerentem et nimia levitate caducum | |
| excutiunt idem, qui praestant nomina, venti.' |