Hos aliquis senior iunctim freta lata volantes
|
11.749
|
spectat et ad finem servatos laudat amores:
|
750
|
proximus, aut idem, si fors tulit, 'hic quoque,' dixit
|
|
'quem mare carpentem substrictaque crura gerentem
|
|
aspicis,' (ostendens spatiosum in guttura mergum)
|
|
'regia progenies, et si descendere ad ipsum
|
|
ordine perpetuo quaeris, sunt huius origo
|
755
|
Ilus et Assaracus raptusque Iovi Ganymedes
|
|
Laomedonque senex Priamusque novissima Troiae
|
|
tempora sortitus; frater fuit Hectoris iste:
|
|
qui nisi sensisset prima nova fata iuventa,
|
|
forsitan inferius non Hectore nomen haberet,
|
760
|
quamvis est illum proles enixa Dymantis,
|
|
Aesacon umbrosa furtim peperisse sub Ida
|
|
fertur Alexiroe, Granico nata bicorni.
|
|
oderat hic urbes nitidaque remotus ab aula
|
|
secretos montes et inambitiosa colebat
|
765
|
rura nec Iliacos coetus nisi rarus adibat.
|
|
non agreste tamen nec inexpugnabile amori
|
|
pectus habens silvas captatam saepe per omnes
|
|
aspicit Hesperien patria Cebrenida ripa
|
|
iniectos umeris siccantem sole capillos.
|
770
|
visa fugit nymphe, veluti perterrita fulvum
|
|
cerva lupum longeque lacu deprensa relicto
|
|
accipitrem fluvialis anas; quam Troius heros
|
|
insequitur celeremque metu celer urget amore.
|
|
ecce latens herba coluber fugientis adunco
|
775
|
dente pedem strinxit virusque in corpore liquit;
|
|
cum vita suppressa fuga est: amplectitur amens
|
|
exanimem clamatque "piget, piget esse secutum!
|
|
sed non hoc timui, neque erat mihi vincere tanti.
|
|
perdidimus miseram nos te duo: vulnus ab angue,
|
780
|
a me causa data est! ego sim sceleratior illo,
|
|
ni tibi morte mea mortis solacia mittam."
|
|
dixit et e scopulo, quem rauca subederat unda,
|
|
se dedit in pontum. Tethys miserata cadentem
|
|
molliter excepit nantemque per aequora pennis
|
785
|
texit, et optatae non est data copia mortis.
|
|
indignatur amans, invitum vivere cogi
|
|
obstarique animae misera de sede volenti
|
|
exire, utque novas umeris adsumpserat alas,
|
|
subvolat atque iterum corpus super aequora mittit.
|
790
|
pluma levat casus: furit Aesacos inque profundum
|
|
pronus abit letique viam sine fine retemptat.
|
|
fecit amor maciem: longa internodia crurum,
|
|
longa manet cervix, caput est a corpore longe;
|
|
aequora amat nomenque tenet, quia mergitur illo.'
|
795
|