| 'Ante oculos stat et ille meos, qui sena leonum | 12.429 |
| vinxerat inter se conexis vellera nodis, | 430 |
| Phaeocomes, hominemque simul protectus equumque; | |
| caudice qui misso, quem vix iuga bina moverent, | |
| Tectaphon Oleniden a summo vertice fregit; | |
| [fracta volubilitas capitis latissima, perque os | |
| perque cavas nares oculosque auresque cerebrum | 435 |
| molle fluit, veluti concretum vimine querno | |
| lac solet utve liquor rari sub pondere cribri | |
| manat et exprimitur per densa foramina spissus.] | |
| ast ego, dum parat hic armis nudare iacentem, | |
| (scit tuus hoc genitor) gladium spoliantis in ima | 440 |
| ilia demisi. Cthonius quoque Teleboasque | |
| ense iacent nostro: ramum prior ille bifurcum | |
| gesserat, hic iaculum; iaculo mihi vulnera fecit: | |
| signa vides! adparet adhuc vetus inde cicatrix. | |
| tunc ego debueram capienda ad Pergama mitti; | 445 |
| tum poteram magni, si non superare, morari | |
| Hectoris arma meis! illo sed tempore nullus, | |
| aut puer, Hector erat, nunc me mea deficit aetas. | |
| quid tibi victorem gemini Periphanta Pyraethi, | |
| Ampyca quid referam, qui quadrupedantis Echecli | 450 |
| fixit in adverso cornum sine cuspide vultu? | |
| vecte Pelethronium Macareus in pectus adacto | |
| stravit Erigdupum; memini et venabula condi | |
| inguine Nesseis manibus coniecta Cymeli. | |
| nec tu credideris tantum cecinisse futura | 455 |
| Ampyciden Mopsum: Mopso iaculante biformis | |
| occubuit frustraque loqui temptavit Hodites | |
| ad mentum lingua mentoque ad guttura fixo. | |
| 'Quinque neci Caeneus dederat Styphelumque Bromumque | |
| Antimachumque Elymumque securiferumque Pyracmon: | 460 |
| vulnera non memini, numerum nomenque notavi. | |
| provolat Emathii spoliis armatus Halesi, | |
| quem dederat leto, membris et corpore Latreus | |
| maximus: huic aetas inter iuvenemque senemque, | |
| vis iuvenalis erat, variabant tempora cani. | 465 |
| qui clipeo galeaque Macedoniaque sarisa | |
| conspicuus faciemque obversus in agmen utrumque | |
| armaque concussit certumque equitavit in orbem | |
| verbaque tot fudit vacuas animosus in auras: | |
| "et te, Caeni, feram? nam tu mihi femina semper, | 470 |
| tu mihi Caenis eris. nec te natalis origo | |
| commonuit, mentemque subit, quo praemia facto | |
| quaque viri falsam speciem mercede pararis? | |
| quid sis nata, vide, vel quid sis passa, columque, | |
| i, cape cum calathis et stamina pollice torque; | 475 |
| bella relinque viris." iactanti talia Caeneus | |
| extentum cursu missa latus eruit hasta, | |
| qua vir equo commissus erat. furit ille dolore | |
| nudaque Phyllei iuvenis ferit ora sarisa: | |
| non secus haec resilit, quam tecti a culmine grando, | 480 |
| aut siquis parvo feriat cava tympana saxo. | |
| comminus adgreditur laterique recondere duro | |
| luctatur gladium: gladio loca pervia non sunt. | |
| "haut tamen effugies! medio iugulaberis ense, | |
| quandoquidem mucro est hebes" inquit et in latus ensem | 485 |
| obliquat longaque amplectitur ilia dextra. | |
| plaga facit gemitus ut corpore marmoris icto, | |
| fractaque dissiluit percusso lammina callo. | |
| ut satis inlaesos miranti praebuit artus, | |
| "nunc age" ait Caeneus "nostro tua corpora ferro | 490 |
| temptemus!" capuloque tenus demisit in armos | |
| ensem fatiferum caecamque in viscera movit | |
| versavitque manum vulnusque in vulnere fecit. | |
| ecce ruunt vasto rabidi clamore bimembres | |
| telaque in hunc omnes unum mittuntque feruntque. | 495 |
| tela retusa cadunt: manet inperfossus ab omni | |
| inque cruentatus Caeneus Elateius ictu. | |
| fecerat attonitos nova res. "heu dedecus ingens!" | |
| Monychus exclamat. "populus superamur ab uno | |
| vixque viro; quamquam ille vir est, nos segnibus actis, | 500 |
| quod fuit ille, sumus. quid membra inmania prosunt? | |
| quid geminae vires et quod fortissima rerum | |
| in nobis natura duplex animalia iunxit? | |
| nec nos matre dea, nec nos Ixione natos | |
| esse reor, qui tantus erat, Iunonis ut altae | 505 |
| spem caperet: nos semimari superamur ab hoste! | |
| saxa trabesque super totosque involvite montes | |
| vivacemque animam missis elidite silvis! | |
| massa premat fauces, et erit pro vulnere pondus." | |
| dixit et insanis deiectam viribus austri | 510 |
| forte trabem nactus validum coniecit in hostem | |
| exemplumque fuit, parvoque in tempore nudus | |
| arboris Othrys erat, nec habebat Pelion umbras. | |
| obrutus inmani cumulo sub pondere Caeneus | |
| aestuat arboreo congestaque robora duris | 515 |
| fert umeris, sed enim postquam super ora caputque | |
| crevit onus neque habet, quas ducat, spiritus auras, | |
| deficit interdum, modo se super aera frustra | |
| tollere conatur iactasque evolvere silvas | |
| interdumque movet, veluti, quam cernimus, ecce, | 520 |
| ardua si terrae quatiatur motibus Ide. | |
| exitus in dubio est: alii sub inania corpus | |
| Tartara detrusum silvarum mole ferebant; | |
| abnuit Ampycides medioque ex aggere fulvis | |
| vidit avem pennis liquidas exire sub auras, | 525 |
| quae mihi tum primum, tunc est conspecta supremum. | |
| hanc ubi lustrantem leni sua castra volatu | |
| Mopsus et ingenti circum clangore sonantem | |
| adspexit pariterque animis oculisque secutus | |
| "o salve," dixit "Lapithaeae gloria gentis, | 530 |
| maxime vir quondam, sed nunc avis unica, Caencu!" | |
| credita res auctore suo est: dolor addidit iram, | |
| oppressumque aegre tulimus tot ab hostibus unum; | |
| nec prius abstitimus ferro exercere dolorem, | |
| quam data pars leto, partem fuga noxque removit.' | 535 |