Haec postquam dulci Neleius edidit ore,
|
12.577
|
a sermone senis repetito munere Bacchi
|
|
surrexere toris: nox est data cetera somno.
|
|
At deus, aequoreas qui cuspide temperat undas,
|
580
|
in volucrem corpus nati Phaethontida versum
|
|
mente dolet patria saevumque perosus Achillem
|
|
exercet memores plus quam civiliter iras.
|
|
iamque fere tracto duo per quinquennia bello
|
|
talibus intonsum conpellat Sminthea dictis:
|
585
|
'o mihi de fratris longe gratissime natis,
|
|
inrita qui mecum posuisti moenia Troiae,
|
|
ecquid, ubi has iamiam casuras adspicis arces,
|
|
ingemis? aut ecquid tot defendentia muros
|
|
milia caesa doles? ecquid, ne persequar omnes,
|
590
|
Hectoris umbra subit circum sua Pergama tracti?
|
|
cum tamen ille ferox belloque cruentior ipso
|
|
vivit adhuc, operis nostri populator, Achilles.
|
|
det mihi se: faxo, triplici quid cuspide possim,
|
|
sentiat; at quoniam concurrere comminus hosti
|
595
|
non datur, occulta necopinum perde sagitta!'
|
|
adnuit atque animo pariter patruique suoque
|
|
Delius indulgens nebula velatus in agmen
|
|
pervenit Iliacum mediaque in caede virorum
|
|
rara per ignotos spargentem cernit Achivos
|
600
|
tela Parin fassusque deum, 'quid spicula perdis
|
|
sanguine plebis?' ait. 'siqua est tibi cura tuorum,
|
|
vertere in Aeaciden caesosque ulciscere fratres!'
|
|
dixit et ostendens sternentem Troica ferro
|
|
corpora Peliden, arcus obvertit in illum
|
605
|
certaque letifera derexit spicula dextra.
|
|
quod Priamus gaudere senex post Hectora posset,
|
|
hoc fuit; ille igitur tantorum victor, Achille,
|
|
victus es a timido Graiae raptore maritae!
|
|
at si femineo fuerat tibi Marte cadendum,
|
610
|
Thermodontiaca malles cecidisse bipenni.
|
|