| 'Nec, Poeantiaden quod habet Vulcania Lemnos, | 13.313 |
| esse reus merui (factum defendite vestrum! | |
| consensistis enim), nec me suasisse negabo, | 315 |
| ut se subtraheret bellique viaeque labori | |
| temptaretque feros requie lenire dolores. | |
| paruit—et vivit! non haec sententia tantum | |
| fida, sed et felix, cum sit satis esse fidelem. | |
| quem quoniam vates delenda ad Pergama poscunt, | 320 |
| ne mandate mihi! melius Telamonius ibit | |
| eloquioque virum morbis iraque furentem | |
| molliet aut aliqua producet callidus arte! | |
| ante retro Simois fluet et sine frondibus Ide | |
| stabit, et auxilium promittet Achaia Troiae, | 325 |
| quam, cessante meo pro vestris pectore rebus, | |
| Aiacis stolidi Danais sollertia prosit. | |
| sis licet infestus sociis regique mihique | |
| dure Philoctete, licet exsecrere meumque | |
| devoveas sine fine caput cupiasque dolenti | 330 |
| me tibi forte dari nostrumque haurire cruorem, | |
| utque tui mihi sit, fiat tibi copia nostri: | |
| te tamen adgrediar mecumque reducere nitar | |
| tamque tuis potiar (faveat Fortuna) sagittis, | |
| quam sum Dardanio, quem cepi, vate potitus, | 335 |
| quam responsa deum Troianaque fata retexi, | |
| quam rapui Phrygiae signum penetrale Minervae | |
| hostibus e mediis. et se mihi conferat Aiax? | |
| nempe capi Troiam prohibebant fata sine illo: | |
| fortis ubi est Aiax? ubi sunt ingentia magni | 340 |
| verba viri? cur hic metuis? cur audet Ulixes | |
| ire per excubias et se committere nocti | |
| perque feros enses non tantum moenia Troum, | |
| verum etiam summas arces intrare suaque | |
| eripere aede deam raptamque adferre per hostes? | 345 |
| quae nisi fecissem, frustra Telamone creatus | |
| gestasset laeva taurorum tergora septem. | |
| illa nocte mihi Troiae victoria parta est: | |
| Pergama tunc vici, cum vinci posse coegi. |