| Dixit et ad litus passu processit anili, | 13.533 |
| albentes lacerata comas. 'date, Troades, urnam!' | |
| dixerat infelix, liquidas hauriret ut undas: | 535 |
| adspicit eiectum Polydori in litore corpus | |
| factaque Threiciis ingentia vulnera telis; | |
| Troades exclamant, obmutuit illa dolore, | |
| et pariter vocem lacrimasque introrsus obortas | |
| devorat ipse dolor, duroque simillima saxo | 540 |
| torpet et adversa figit modo lumina terra, | |
| interdum torvos sustollit ad aethera vultus, | |
| nunc positi spectat vultum, nunc vulnera nati, | |
| vulnera praecipue, seque armat et instruit ira. | |
| qua simul exarsit, tamquam regina maneret, | 545 |
| ulcisci statuit poenaeque in imagine tota est, | |
| utque furit catulo lactente orbata leaena | |
| signaque nacta pedum sequitur, quem non videt, hostem, | |
| sic Hecabe, postquam cum luctu miscuit iram, | |
| non oblita animorum, annorum oblita suorum, | 550 |
| vadit ad artificem dirae, Polymestora, caedis | |
| conloquiumque petit; nam se monstrare relictum | |
| velle latens illi, quod nato redderet, aurum. | |
| credidit Odrysius praedaeque adsuetus amore | |
| in secreta venit: tum blando callidus ore | 555 |
| 'tolle moras, Hecabe,' dixit 'da munera nato! | |
| omne fore illius, quod das, quod et ante dedisti, | |
| per superos iuro.' spectat truculenta loquentem | |
| falsaque iurantem tumidaque exaestuat ira | |
| atque ita correpto captivarum agmina matrum | 560 |
| invocat et digitos in perfida lumina condit | |
| expellitque genis oculos (facit ira potentem) | |
| inmergitque manus foedataque sanguine sonti | |
| non lumen (neque enim superest), loca luminis haurit. | |
| clade sui Thracum gens inritata tyranni | 565 |
| Troada telorum lapidumque incessere iactu | |
| coepit, at haec missum rauco cum murmure saxum | |
| morsibus insequitur rictuque in verba parato | |
| latravit, conata loqui: locus exstat et ex re | |
| nomen habet, veterumque diu memor illa malorum | 570 |
| tum quoque Sithonios ululavit maesta per agros. | |
| illius Troasque suos hostesque Pelasgos, | |
| illius fortuna deos quoque moverat omnes, | |
| sic omnes, ut et ipsa Iovis coniunxque sororque | |
| eventus Hecaben meruisse negaverit illos. | 575 |