Spes erat, in nymphas animata classe marinas
|
14.566
|
posse metu monstri Rutulum desistere bello:
|
|
perstat, habetque deos pars utraque, quodque deorum est
|
|
instar, habent animos; nec iam dotalia regna,
|
|
nec sceptrum soceri, nec te, Lavinia virgo,
|
570
|
sed vicisse petunt deponendique pudore
|
|
bella gerunt, tandemque Venus victricia nati
|
|
arma videt, Turnusque cadit: cadit Ardea, Turno
|
|
sospite dicta potens; quam postquam barbarus ignis
|
|
abstulit et tepida latuerunt tecta favilla,
|
575
|
congerie e media tum primum cognita praepes
|
|
subvolat et cineres plausis everberat alis.
|
|
et sonus et macies et pallor et omnia, captam
|
|
quae deceant urbem, nomen quoque mansit in illa
|
|
urbis, et ipsa suis deplangitur Ardea pennis.
|
580
|
Iamque deos omnes ipsamque Aeneia virtus
|
|
Iunonem veteres finire coegerat iras,
|
|
cum, bene fundatis opibus crescentis Iuli,
|
|
tempestivus erat caelo Cythereius heros.
|
|
ambieratque Venus superos colloque parentis
|
585
|
circumfusa sui 'numquam mihi' dixerat 'ullo
|
|
tempore dure pater, nunc sis mitissimus, opto,
|
|
Aeneaeque meo, qui te de sanguine nostro
|
|
fecit avum, quamvis parvum des, optime, numen,
|
|
dummodo des aliquod! satis est inamabile regnum
|
590
|
adspexisse semel, Stygios semel isse per amnes.'
|
|
adsensere dei, nec coniunx regia vultus
|
|
inmotos tenuit placatoque adnuit ore;
|
|
tum pater 'estis' ait 'caelesti munere digni,
|
|
quaeque petis pro quoque petis: cape, nata, quod optas!'
|
595
|
fatus erat: gaudet gratesque agit illa parenti
|
|
perque leves auras iunctis invecta columbis
|
|
litus adit Laurens, ubi tectus harundine serpit
|
|
in freta flumineis vicina Numicius undis.
|
|
hunc iubet Aeneae, quaecumque obnoxia morti,
|
600
|
abluere et tacito deferre sub aequora cursu;
|
|
corniger exsequitur Veneris mandata suisque,
|
|
quicquid in Aenea fuerat mortale, repurgat
|
|
et respersit aquis; pars optima restitit illi.
|
|
lustratum genetrix divino corpus odore
|
605
|
unxit et ambrosia cum dulci nectare mixta
|
|
contigit os fecitque deum, quem turba Quirini
|
|
nuncupat Indigetem temploque arisque recepit.
|
|