| Occiderat Tatius, populisque aequata duobus, | 14.805 |
| Romule, iura dabas: posita cum casside Mavors | |
| talibus adfatur divumque hominumque parentem: | |
| 'tempus adest, genitor, quoniam fundamine magno | |
| res Romana valet nec praeside pendet ab uno, | |
| praemia, (sunt promissa mihi dignoque nepoti) | 810 |
| solvere et ablatum terris inponere caelo. | |
| tu mihi concilio quondam praesente deorum | |
| (nam memoro memorique animo pia verba notavi) | |
| "unus erit, quem tu tolles in caerula caeli" | |
| dixisti: rata sit verborum summa tuorum!' | 815 |
| adnuit omnipotens et nubibus aera caecis | |
| occuluit tonitruque et fulgure terruit orbem. | |
| quae sibi promissae sensit rata signa rapinae, | |
| innixusque hastae pressos temone cruento | |
| inpavidus conscendit equos Gradivus et ictu | 820 |
| verberis increpuit pronusque per aera lapsus | |
| constitit in summo nemorosi colle Palati | |
| reddentemque suo iam regia iura Quiriti | |
| abstulit Iliaden: corpus mortale per auras | |
| dilapsum tenues, ceu lata plumbea funda | 825 |
| missa solet medio glans intabescere caelo; | |
| pulchra subit facies et pulvinaribus altis | |
| dignior, est qualis trabeati forma Quirini. | |
| Flebat ut amissum coniunx, cum regia Iuno | |
| Irin ad Hersilien descendere limite curvo | 830 |
| imperat et vacuae sua sic mandata referre: | |
| 'o et de Latia, o et de gente Sabina | |
| praecipuum, matrona, decus, dignissima tanti | |
| ante fuisse viri coniunx, nunc esse Quirini, | |
| siste tuos fletus, et, si tibi cura videndi | 835 |
| coniugis est, duce me lucum pete, colle Quirini | |
| qui viret et templum Romani regis obumbrat'; | |
| paret et in terram pictos delapsa per arcus, | |
| Hersilien iussis conpellat vocibus Iris; | |
| illa verecundo vix tollens lumina vultu | 840 |
| 'o dea (namque mihi nec, quae sis, dicere promptum est, | |
| et liquet esse deam) duc, o duc' inquit 'et offer | |
| coniugis ora mihi, quae si modo posse videre | |
| fata semel dederint, caelum accepisse fatebor!' | |
| nec mora, Romuleos cum virgine Thaumantea | 845 |
| ingreditur colles: ibi sidus ab aethere lapsum | |
| decidit in terras; a cuius lumine flagrans | |
| Hersilie crinis cum sidere cessit in auras: | |
| hanc manibus notis Romanae conditor urbis | |
| excipit et priscum pariter cum corpore nomen | 850 |
| mutat Horamque vocat, quae nunc dea iuncta Quirino est. |