| Di maris adnuerant: habili Saturnia curru, | 2.531 |
| ingreditur liquidum pavonibus aethera pictis, | |
| tam nuper pictis caeso pavonibus Argo, | |
| quam tu nuper eras, cum candidus ante fuisses, | |
| corve loquax, subito nigrantis versus in alas. | 535 |
| nam fuit haec quondam niveis argentea pennis | |
| ales, ut aequaret totas sine labe columbas, | |
| nec servaturis vigili Capitolia voce | |
| cederet anseribus nec amanti flumina cycno. | |
| lingua fuit damno: lingua faciente loquaci | 540 |
| qui color albus erat, nunc est contrarius albo | |
| Pulchrior in tota quam Larisaea Coronis | |
| non fuit Haemonia: placuit tibi, Delphice, certe, | |
| dum vel casta fuit vel inobservata, sed ales | |
| sensit adulterium Phoebeius, utque latentem | 545 |
| detegeret culpam, non exorabilis index, | |
| ad dominum tendebat iter. quem garrula motis | |
| consequitur pennis, scitetur ut omnia, cornix | |
| auditaque viae causa 'non utile carpis' | |
| inquit 'iter: ne sperne meae praesagia linguae! | 550 |
| quid fuerim quid simque vide meritumque require: | |
| invenies nocuisse fidem. nam tempore quodam | |
| Pallas Ericthonium, prolem sine matre creatam, | |
| clauserat Actaeo texta de vimine cista | |
| virginibusque tribus gemino de Cecrope natis | 555 |
| et legem dederat, sua ne secreta viderent. | |
| abdita fronde levi densa speculabar ab ulmo, | |
| quid facerent: commissa duae sine fraude tuentur, | |
| Pandrosos atque Herse; timidas vocat una sorores | |
| Aglauros nodosque manu diducit, et intus | 560 |
| infantemque vident adporrectumque draconem. | |
| acta deae refero. pro quo mihi gratia talis | |
| redditur, ut dicar tutela pulsa Minervae | |
| et ponar post noctis avem! mea poena volucres | |
| admonuisse potest, ne voce pericula quaerant. | 565 |
| at, puto, non ultro nequiquam tale rogantem | |
| me petiit!—ipsa licet hoc a Pallade quaeras: | |
| quamvis irata est, non hoc irata negabit. | |
| nam me Phocaica clarus tellure Coroneus | |
| (nota loquor) genuit, fueramque ego regia virgo | 570 |
| divitibusque procis (ne me contemne) petebar: | |
| forma mihi nocuit. nam cum per litora lentis | |
| passibus, ut soleo, summa spatiarer harena, | |
| vidit et incaluit pelagi deus, utque precando | |
| tempora cum blandis absumpsit inania verbis, | 575 |
| vim parat et sequitur. fugio densumque relinquo | |
| litus et in molli nequiquam lassor harena. | |
| inde deos hominesque voco; nec contigit ullum | |
| vox mea mortalem: mota est pro virgine virgo | |
| auxiliumque tulit. tendebam bracchia caelo: | 580 |
| bracchia coeperunt levibus nigrescere pennis; | |
| reicere ex umeris vestem molibar, at illa | |
| pluma erat inque cutem radices egerat imas; | |
| plangere nuda meis conabar pectora palmis, | |
| sed neque iam palmas nec pectora nuda gerebam; | 585 |
| currebam, nec, ut ante, pedes retinebat harena, | |
| sed summa tollebar humo; mox alta per auras | |
| evehor et data sum comes inculpata Minervae. | |
| quid tamen hoc prodest, si diro facta volucris | |
| crimine Nyctimene nostro successit honori? | 590 |
| an quae per totam res est notissima Lesbon, | |
| non audita tibi est, patrium temerasse cubile | |
| Nyctimenen? avis illa quidem, sed conscia culpae | |
| conspectum lucemque fugit tenebrisque pudorem | |
| celat et a cunctis expellitur aethere toto.' | 595 |