Sic hanc, sic alias undis aut montibus ortas
|
3.402
|
luserat hic nymphas, sic coetus ante viriles;
|
|
inde manus aliquis despectus ad aethera tollens
|
|
'sic amet ipse licet, sic non potiatur amato!'
|
405
|
dixerat: adsensit precibus Rhamnusia iustis.
|
|
fons erat inlimis, nitidis argenteus undis,
|
|
quem neque pastores neque pastae monte capellae
|
|
contigerant aliudve pecus, quem nulla volucris
|
|
nec fera turbarat nec lapsus ab arbore ramus;
|
410
|
gramen erat circa, quod proximus umor alebat,
|
|
silvaque sole locum passura tepescere nullo.
|
|
hic puer et studio venandi lassus et aestu
|
|
procubuit faciemque loci fontemque secutus,
|
|
dumque sitim sedare cupit, sitis altera crevit,
|
415
|
dumque bibit, visae correptus imagine formae
|
|
spem sine corpore amat, corpus putat esse, quod umbra est.
|
|
adstupet ipse sibi vultuque inmotus eodem
|
|
haeret, ut e Pario formatum marmore signum;
|
|
spectat humi positus geminum, sua lumina, sidus
|
420
|
et dignos Baccho, dignos et Apolline crines
|
|
inpubesque genas et eburnea colla decusque
|
|
oris et in niveo mixtum candore ruborem,
|
|
cunctaque miratur, quibus est mirabilis ipse:
|
|
se cupit inprudens et, qui probat, ipse probatur,
|
425
|
dumque petit, petitur, pariterque accendit et ardet.
|
|
inrita fallaci quotiens dedit oscula fonti,
|
|
in mediis quotiens visum captantia collum
|
|
bracchia mersit aquis nec se deprendit in illis!
|
|
quid videat, nescit; sed quod videt, uritur illo,
|
430
|
atque oculos idem, qui decipit, incitat error.
|
|
credule, quid frustra simulacra fugacia captas?
|
|
quod petis, est nusquam; quod amas, avertere, perdes!
|
|
ista repercussae, quam cernis, imaginis umbra est:
|
|
nil habet ista sui; tecum venitque manetque;
|
435
|
tecum discedet, si tu discedere possis!
|
|