Cognita res meritam vati per Achaidas urbes
|
3.511
|
attulerat famam, nomenque erat auguris ingens;
|
|
spernit Echionides tamen hunc ex omnibus unus
|
|
contemptor superum Pentheus praesagaque ridet
|
|
verba senis tenebrasque et cladem lucis ademptae
|
515
|
obicit. ille movens albentia tempora canis
|
|
'quam felix esses, si tu quoque luminis huius
|
|
orbus' ait 'fieres, ne Bacchica sacra videres!
|
|
namque dies aderit, quam non procul auguror esse,
|
|
qua novus huc veniat, proles Semeleia, Liber,
|
520
|
quem nisi templorum fueris dignatus honore,
|
|
mille lacer spargere locis et sanguine silvas
|
|
foedabis matremque tuam matrisque sorores.
|
|
eveniet! neque enim dignabere numen honore,
|
|
meque sub his tenebris nimium vidisse quereris.'
|
525
|
talia dicentem proturbat Echione natus;
|
|
dicta fides sequitur, responsaque vatis aguntur.
|
|
Liber adest, festisque fremunt ululatibus agri:
|
|
turba ruit, mixtaeque viris matresque nurusque
|
|
vulgusque proceresque ignota ad sacra feruntur.
|
530
|
'Quis furor, anguigenae, proles Mavortia, vestras
|
|
attonuit mentes?' Pentheus ait; 'aerane tantum
|
|
aere repulsa valent et adunco tibia cornu
|
|
et magicae fraudes, ut, quos non bellicus ensis,
|
|
non tuba terruerit, non strictis agmina telis,
|
535
|
femineae voces et mota insania vino
|
|
obscenique greges et inania tympana vincant?
|
|
vosne, senes, mirer, qui longa per aequora vecti
|
|
hac Tyron, hac profugos posuistis sede penates,
|
|
nunc sinitis sine Marte capi? vosne, acrior aetas,
|
540
|
o iuvenes, propiorque meae, quos arma tenere,
|
|
non thyrsos, galeaque tegi, non fronde decebat?
|
|
este, precor, memores, qua sitis stirpe creati,
|
|
illiusque animos, qui multos perdidit unus,
|
|
sumite serpentis! pro fontibus ille lacuque
|
545
|
interiit: at vos pro fama vincite vestra!
|
|
ille dedit leto fortes: vos pellite molles
|
|
et patrium retinete decus! si fata vetabant
|
|
stare diu Thebas, utinam tormenta virique
|
|
moenia diruerent, ferrumque ignisque sonarent!
|
550
|
essemus miseri sine crimine, sorsque querenda,
|
|
non celanda foret, lacrimaeque pudore carerent;
|
|
at nunc a puero Thebae capientur inermi,
|
|
quem neque bella iuvant nec tela nec usus equorum,
|
|
sed madidus murra crinis mollesque coronae
|
555
|
purpuraque et pictis intextum vestibus aurum,
|
|
quem quidem ego actutum (modo vos absistite) cogam
|
|
adsumptumque patrem commentaque sacra fateri.
|
|
an satis Acrisio est animi, contemnere vanum
|
|
numen et Argolicas venienti claudere portas:
|
560
|
Penthea terrebit cum totis advena Thebis?
|
|
ite citi' (famulis hoc imperat), 'ite ducemque
|
|
attrahite huc vinctum! iussis mora segnis abesto!'
|
|
hunc avus, hunc Athamas, hunc cetera turba suorum
|
|
corripiunt dictis frustraque inhibere laborant.
|
565
|
acrior admonitu est inritaturque retenta
|
|
et crescit rabies remoraminaque ipsa nocebant:
|
|
sic ego torrentem, qua nil obstabat eunti,
|
|
lenius et modico strepitu decurrere vidi;
|
|
at quacumque trabes obstructaque saxa tenebant,
|
570
|
spumeus et fervens et ab obice saevior ibat.
|
|