'Axe sub Hesperio sunt pascua Solis equorum:
|
4.214
|
ambrosiam pro gramine habent; ea fessa diurnis
|
215
|
membra ministeriis nutrit reparatque labori.
|
|
dumque ibi quadrupedes caelestia pabula carpunt
|
|
noxque vicem peragit, thalamos deus intrat amatos,
|
|
versus in Eurynomes faciem genetricis, et inter
|
|
bis sex Leucothoen famulas ad lumina cernit
|
220
|
levia versato ducentem stamina fuso.
|
|
ergo ubi ceu mater carae dedit oscula natae,
|
|
"res" ait "arcana est: famulae, discedite neve
|
|
eripite arbitrium matri secreta loquendi."
|
|
paruerant, thalamoque deus sine teste relicto
|
225
|
"ille ego sum" dixit, "qui longum metior annum,
|
|
omnia qui video, per quem videt omnia tellus,
|
|
mundi oculus: mihi, crede, places." pavet illa, metuque
|
|
et colus et fusus digitis cecidere remissis.
|
|
ipse timor decuit. nec longius ille moratus
|
230
|
in veram rediit speciem solitumque nitorem;
|
|
at virgo quamvis inopino territa visu
|
|
victa nitore dei posita vim passa querella est.
|
|
'Invidit Clytie (neque enim moderatus in illa
|
|
Solis amor fuerat) stimulataque paelicis ira
|
235
|
vulgat adulterium diffamatamque parenti
|
|
indicat. ille ferox inmansuetusque precantem
|
|
tendentemque manus ad lumina Solis et "ille
|
|
vim tulit invitae" dicentem defodit alta
|
|
crudus humo tumulumque super gravis addit harenae.
|
240
|
dissipat hunc radiis Hyperione natus iterque
|
|
dat tibi, qua possis defossos promere vultus;
|
|
nec tu iam poteras enectum pondere terrae
|
|
tollere, nympha, caput corpusque exsangue iacebas:
|
|
nil illo fertur volucrum moderator equorum
|
245
|
post Phaethonteos vidisse dolentius ignes.
|
|
ille quidem gelidos radiorum viribus artus
|
|
si queat in vivum temptat revocare calorem;
|
|
sed quoniam tantis fatum conatibus obstat,
|
|
nectare odorato sparsit corpusque locumque
|
250
|
multaque praequestus "tanges tamen aethera" dixit.
|
|
protinus inbutum caelesti nectare corpus
|
|
delicuit terramque suo madefecit odore,
|
|
virgaque per glaebas sensim radicibus actis
|
|
turea surrexit tumulumque cacumine rupit.
|
255
|