Dicta Iovis pars voce probant stimulosque frementi
|
1.244
|
adiciunt, alii partes adsensibus inplent.
|
245
|
est tamen humani generis iactura dolori
|
|
omnibus, et quae sit terrae mortalibus orbae
|
|
forma futura rogant, quis sit laturus in aras
|
|
tura, ferisne paret populandas tradere terras.
|
|
talia quaerentes (sibi enim fore cetera curae)
|
250
|
rex superum trepidare vetat subolemque priori
|
|
dissimilem populo promittit origine mira.
|
|
Iamque erat in totas sparsurus fulmina terras;
|
|
sed timuit, ne forte sacer tot ab ignibus aether
|
|
conciperet flammas longusque ardesceret axis:
|
255
|
esse quoque in fatis reminiscitur, adfore tempus,
|
|
quo mare, quo tellus correptaque regia caeli
|
|
ardeat et mundi moles obsessa laboret.
|
|
tela reponuntur manibus fabricata cyclopum;
|
|
poena placet diversa, genus mortale sub undis
|
260
|
perdere et ex omni nimbos demittere caelo.
|
|
Protinus Aeoliis Aquilonem claudit in antris
|
|
et quaecumque fugant inductas flamina nubes
|
|
emittitque Notum. madidis Notus evolat alis,
|
|
terribilem picea tectus caligine vultum;
|
265
|
barba gravis nimbis, canis fluit unda capillis;
|
|
fronte sedent nebulae, rorant pennaeque sinusque.
|
|
utque manu lata pendentia nubila pressit,
|
|
fit fragor: hinc densi funduntur ab aethere nimbi;
|
|
nuntia Iunonis varios induta colores
|
270
|
concipit Iris aquas alimentaque nubibus adfert.
|
|
sternuntur segetes et deplorata coloni
|
|
vota iacent, longique perit labor inritus anni.
|
|
Nec caelo contenta suo est Iovis ira, sed illum
|
|
caeruleus frater iuvat auxiliaribus undis.
|
275
|
convocat hic amnes: qui postquam tecta tyranni
|
|
intravere sui, 'non est hortamine longo
|
|
nunc' ait 'utendum; vires effundite vestras:
|
|
sic opus est! aperite domos ac mole remota
|
|
fluminibus vestris totas inmittite habenas!'
|
280
|
iusserat; hi redeunt ac fontibus ora relaxant
|
|
et defrenato volvuntur in aequora cursu.
|
|