Hunc ubi laudatos iactantem in sanguine vultus
|
5.59
|
Assyrius vidit Lycabas, iunctissimus illi
|
60
|
et comes et veri non dissimulator amoris,
|
|
postquam exhalantem sub acerbo vulnere vitam
|
|
deploravit Athin, quos ille tetenderat arcus
|
|
arripit et 'mecum tibi sint certamina!' dixit;
|
|
'nec longum pueri fato laetabere, quo plus
|
65
|
invidiae quam laudis habes.' haec omnia nondum
|
|
dixerat: emicuit nervo penetrabile telum
|
|
vitatumque tamen sinuosa veste pependit.
|
|
vertit in hunc harpen spectatam caede Medusae
|
|
Acrisioniades adigitque in pectus; at ille
|
70
|
iam moriens oculis sub nocte natantibus atra
|
|
circumspexit Athin seque adclinavit ad illum
|
|
et tulit ad manes iunctae solacia mortis.
|
|
Ecce Syenites, genitus Metione, Phorbas
|
|
et Libys Amphimedon, avidi committere pugman,
|
75
|
sanguine, quo late tellus madefacta tepebat,
|
|
conciderant lapsi; surgentibus obstitit ensis,
|
|
alterius costis, iugulo Phorbantis adactus.
|
|
At non Actoriden Erytum, cui lata bipennis
|
|
telum erat, hamato Perseus petit ense, sed altis
|
80
|
exstantem signis multaeque in pondere massae
|
|
ingentem manibus tollit cratera duabus
|
|
infligitque viro; rutilum vomit ille cruorem
|
|
et resupinus humum moribundo vertice pulsat.
|
|
inde Semiramio Polydegmona sanguine cretum
|
85
|
Caucasiumque Abarin Sperchionidenque Lycetum
|
|
intonsumque comas Helicen Phlegyanque Clytumque
|
|
sternit et exstructos morientum calcat acervos.
|
|
Nec Phineus ausus concurrere comminus hosti
|
|
intorquet iaculum, quod detulit error in Idan,
|
90
|
expertem frustra belli et neutra arma secutum.
|
|
ille tuens oculis inmitem Phinea torvis
|
|
'quandoquidem in partes' ait 'abstrahor, accipe, Phineu,
|
|
quem fecisti, hostem pensaque hoc vulnere vulnus!'
|
|
iamque remissurus tractum de corpore telum
|
95
|
sanguine defectos cecidit conlapsus in artus.
|
|