| Plus tamen exhausto superest; namque omnibus unum | 5.149 |
| opprimere est animus, coniurata undique pugnant | 150 |
| agmina pro causa meritum inpugnante fidemque; | |
| hac pro parte socer frustra pius et nova coniunx | |
| cum genetrice favent ululatuque atria conplent, | |
| sed sonus armorum superat gemitusque cadentum, | |
| pollutosque simul multo Bellona penates | 155 |
| sanguine perfundit renovataque proelia miscet. | |
| Circueunt unum Phineus et mille secuti | |
| Phinea: tela volant hiberna grandine plura | |
| praeter utrumque latus praeterque et lumen et aures. | |
| adplicat hic umeros ad magnae saxa columnae | 160 |
| tutaque terga gerens adversaque in agmina versus | |
| sustinet instantes: instabat parte sinistra | |
| Chaonius Molpeus, dextra Nabataeus Ethemon. | |
| tigris ut auditis diversa valle duorum | |
| exstimulata fame mugitibus armentorum | 165 |
| nescit, utro potius ruat, et ruere ardet utroque, | |
| sic dubius Perseus, dextra laevane feratur, | |
| Molpea traiecti submovit vulnere cruris | |
| contentusque fuga est; neque enim dat tempus Ethemon, | |
| sed furit et cupiens alto dare vulnera collo | 170 |
| non circumspectis exactum viribus ensem | |
| fregit, in extrema percussae parte columnae: | |
| lamina dissiluit dominique in gutture fixa est. | |
| non tamen ad letum causas satis illa valentes | |
| plaga dedit; trepidum Perseus et inermia frustra | 175 |
| bracchia tendentem Cyllenide confodit harpe. | |
| Verum ubi virtutem turbae succumbere vidit, | |
| 'auxilium' Perseus, 'quoniam sic cogitis ipsi,' | |
| dixit 'ab hoste petam: vultus avertite vestros, | |
| si quis amicus adest!' et Gorgonis extulit ora. | 180 |
| 'quaere alium, tua quem moveant miracula' dixit | |
| Thescelus; utque manu iaculum fatale parabat | |
| mittere, in hoc haesit signum de marmore gestu. | |
| proximus huic Ampyx animi plenissima magni | |
| pectora Lyncidae gladio petit: inque petendo | 185 |
| dextera diriguit nec citra mota nec ultra est. | |
| at Nileus, qui se genitum septemplice Nilo | |
| ementitus erat, clipeo quoque flumina septem | |
| argento partim, partim caelaverat auro, | |
| 'adspice' ait 'Perseu, nostrae primordia gentis: | 190 |
| magna feres tacitas solacia mortis ad umbras, | |
| a tanto cecidisse viro'; pars ultima vocis | |
| in medio suppressa sono est, adapertaque velle | |
| ora loqui credas, nec sunt ea pervia verbis. | |
| increpat hos 'vitio' que 'animi, non viribus' inquit | 195 |
| 'Gorgoneis torpetis' Eryx. 'incurrite mecum | |
| et prosternite humi iuvenem magica arma moventem!' | |
| incursurus erat: tenuit vestigia tellus, | |
| inmotusque silex armataque mansit imago. |