His adhibet coniunx ignarum Terea mensis
|
6.647
|
et patrii moris sacrum mentita, quod uni
|
|
fas sit adire viro, comites famulosque removit.
|
|
ipse sedens solio Tereus sublimis avito
|
650
|
vescitur inque suam sua viscera congerit alvum,
|
|
tantaque nox animi est, 'Ityn huc accersite!' dixit.
|
|
dissimulare nequit crudelia gaudia Procne
|
|
iamque suae cupiens exsistere nuntia cladis
|
|
'intus habes, quem poscis' ait: circumspicit ille
|
655
|
atque, ubi sit, quaerit; quaerenti iterumque vocanti,
|
|
sicut erat sparsis furiali caede capillis,
|
|
prosiluit Ityosque caput Philomela cruentum
|
|
misit in ora patris nec tempore maluit ullo
|
|
posse loqui et meritis testari gaudia dictis.
|
660
|
Thracius ingenti mensas clamore repellit
|
|
vipereasque ciet Stygia de valle sorores
|
|
et modo, si posset, reserato pectore diras
|
|
egerere inde dapes semesaque viscera gestit,
|
|
flet modo seque vocat bustum miserabile nati,
|
665
|
nunc sequitur nudo genitas Pandione ferro.
|
|
corpora Cecropidum pennis pendere putares:
|
|
pendebant pennis. quarum petit altera silvas,
|
|
altera tecta subit, neque adhuc de pectore caedis
|
|
excessere notae, signataque sanguine pluma est.
|
670
|
ille dolore suo poenaeque cupidine velox
|
|
vertitur in volucrem, cui stant in vertice cristae.
|
|
prominet inmodicum pro longa cuspide rostrum;
|
|
nomen epops volucri, facies armata videtur.
|
|
Hic dolor ante diem longaeque extrema senectae
|
675
|
tempora Tartareas Pandiona misit ad umbras.
|
|
sceptra loci rerumque capit moderamen Erectheus,
|
|
iustitia dubium validisne potentior armis.
|
|
quattuor ille quidem iuvenes totidemque crearat
|
|
femineae sortis, sed erat par forma duarum.
|
680
|
e quibus Aeolides Cephalus te coniuge felix,
|
|
Procri, fuit; Boreae Tereus Thracesque nocebant,
|
|
dilectaque diu caruit deus Orithyia,
|
|
dum rogat et precibus mavult quam viribus uti;
|
|
ast ubi blanditiis agitur nihil, horridus ira,
|
685
|
quae solita est illi nimiumque domestica vento,
|
|
'et merito!' dixit; 'quid enim mea tela reliqui,
|
|
saevitiam et vires iramque animosque minaces,
|
|
admovique preces, quarum me dedecet usus?
|
|
apta mihi vis est: vi tristia nubila pello,
|
690
|
vi freta concutio nodosaque robora verto
|
|
induroque nives et terras grandine pulso;
|
|
idem ego, cum fratres caelo sum nactus aperto
|
|
(nam mihi campus is est), tanto molimine luctor,
|
|
ut medius nostris concursibus insonet aether
|
695
|
exsiliantque cavis elisi nubibus ignes;
|
|
idem ego, cum subii convexa foramina terrae
|
|
supposuique ferox imis mea terga cavernis,
|
|
sollicito manes totumque tremoribus orbem.
|
|
hac ope debueram thalamos petiisse, socerque
|
700
|
non orandus erat mihi sed faciendus Erectheus.'
|
|
haec Boreas aut his non inferiora locutus
|
|
excussit pennas, quarum iactatibus omnis
|
|
adflata est tellus latumque perhorruit aequor,
|
|
pulvereamque trahens per summa cacumina pallam
|
705
|
verrit humum pavidamque metu caligine tectus
|
|
Orithyian amans fulvis amplectitur alis.
|
|
dum volat, arserunt agitati fortius ignes,
|
|
nec prius aerii cursus suppressit habenas,
|
|
quam Ciconum tenuit populos et moenia raptor.
|
710
|
illic et gelidi coniunx Actaea tyranni
|
|
et genetrix facta est, partus enixa gemellos,
|
|
cetera qui matris, pennas genitoris haberent.
|
|
non tamen has una memorant cum corpore natas,
|
|
barbaque dum rutilis aberat subnixa capillis,
|
715
|
inplumes Calaisque puer Zetesque fuerunt;
|
|
mox pariter pennae ritu coepere volucrum
|
|
cingere utrumque latus, pariter flavescere malae.
|
|
ergo ubi concessit tempus puerile iuventae,
|
|
vellera cum Minyis nitido radiantia villo
|
720
|
per mare non notum prima petiere carina.
|
|