IX
Hic quoque sunt igitur Graiae—quis crederet?—urbes 3.9.1
  inter inhumanae nomina barbariae;
huc quoque Mileto missi venere coloni,
  inque Getis Graias constituere domos.
sed vetus huic nomen, positaque antiquius urbe, 5
  constat ab Absyrti caede fuisse loco.
nam rate, quae cura pugnacis facta Minervae
  per non temptatas prima cucurrit aquas,
impia desertum fugiens Medea parentem
  dicitur his remos applicuisse vadis. 10
quem procul ut vidit tumulo speculator ab alto,
  'hospes,' ait 'nosco, Colchide, vela, venit'.
dum trepidant Minyae, dum solvitur aggere funis,
  dum sequitur celeres ancora tracta manus,
conscia percussit meritorum pectora Colchis 15
  ausa atque ausura multa nefanda manu;
et, quamquam superest ingens audacia menti,
  pallor in attonitae virginis ore fuit.
ergo ubi prospexit venientia vela 'tenemur',
  et 'pater est aliqua fraude morandus' ait. 20
dum quid agat quaerit, dum versat in omnia vultus,
  ad fratrem casu lumina flexa tulit.
cuius ut oblata est praesentia, 'vicimus' inquit:
  'hic mihi morte sua causa salutis erit.'
protinus ignari nec quicquam tale timentis 25
  innocuum rigido perforat ense latus,
atque ita divellit divulsaque membra per agros
  dissipat in multis invenienda locis
(neu pater ignoret, scopulo proponit in alto
  pallentesque manus sanguineumque caput), 30
ut genitor luctuque novo tardetur et, artus
  dum legat extinctos, triste retardet iter.
inde Tomis dictus locus hic, quia fertur in illo
  membra soror fratris consecuisse sui.