MESSALINO
Ille domus uestrae primis uenerator ab annis 2.2.1
  pulsus ad Euxini Naso Sinistra freti
mittit ab indomitis hanc, Messaline, salutem,
  quam solitus praesens est tibi ferre, Getis.
Ei mihi, si lecto uultus tibi nomine non est 5
  qui fuit et dubitas cetera perlegere!
Perlege nec mecum pariter mea uerba relega:
  Vrbe licet uestra uersibus esse meis.
Non ego concepi, si Pelion Ossa tulisset,
  clara mea tangi sidera posse manu, 10
nec nos Enceladi dementia castra secuti
  in rerum dominos mouimus arma deos,
nec, quod Tydidae temeraria dextera fecit,
  numina sunt telis ulla petita meis.
Est mea culpa grauis, sed quae me perdere solum 15
  ausa sit et nullum maius adorta nefas.
Nil nisi non sapiens possum timidusque uocari:
  haec duo sunt animi nomina uera mei.
Esse quidem fateor meritam post Caesaris iram
  difficilem precibus te quoque iure meis, 20
quaeque tua est pietas in totum nomen Iuli,
  te laedi, cum quis laeditur inde, putas.
Sed licet arma feras et uulnera saeua mineris,
  non tamen efficies ut timeare mihi.
Puppis Achaemeniden Graium Troiana recepit, 25
  profuit et Myso Pelias hasta duci.
Confugit interdum templi uiolator ad aram
  nec petere offensi numinis horret opem.
Dixerit hoc aliquis tutum non esse: fatemur,
  sed non per placidas it mea nauis aquas. 30
Tuta petant alii: fortuna miserrima tuta est;
  nam timor euentu deterioris abest.
Qui rapitur . . . . . . . . . . . . .
  porrigit <et> spinas duraque saxa . . . . .
accipitremque timens pennis trepidantibus ales 35
  audet ad humanos fessa uenire sinus,
nec se uicino dubitat committere tecto
  quae fugit infestos territa cerua canes.
Da, precor, accessum lacrimis, mitissime, nostris
  nec rigidam timidis uocibus obde forem 40
uerbaque nostra fauens Romana ad numina perfer
  non tibi Tarpeio culta Tonante minus
mandatique mei legatus suscipe causam,
  nulla meo quamuis nomine causa bona est.
Iam prope depositus, certe iam frigidus, aeger 45
  seruatus per te, si modo seruor, ero.
Nunc tua pro lassis nitatur gratia rebus
  principis aeterni quam tibi praestat amor,
nunc tibi et eloquii nitor ille domesticus adsit
  quo poteras trepidis utilis esse reis. 50
Viuit enim in uobis facundi lingua parentis
  et res heredem repperit illa suum.
Hanc ego non ut me defendere temptet adoro:
  non est confessi causa tuenda rei.
Num tamen excuses erroris origine factum 55
  an nihil expediat tale mouere uide.
Vulneris id genus est quod, cum sanabile non sit,
  non contrectari tutius esse puto.
Lingua, sile! Non est ultra narrabile quicquam.
  Posse uelim cineres obruere ipse meos. 60
Sic igitur, quasi me nullus deceperit error,
  uerba fac, ut uita quam dedit ipse fruar.
Cumque serenus erit uultusque remiserit illos
  qui secum terras imperiumque mouent,
exiguam ne me praedam sinat esse Getarum 65
  detque solum miserae mite precare fugae.
Tempus adest aptum precibus. Valet ille uidetque
  quas fecit uires, Roma, ualere tuas.
Incolumis coniunx sua puluinaria seruat,
  promouet Ausonium filius imperium. 70
Praeterit ipse suos animo Germanicus annos
  nec uigor est Drusi nobilitate minor.
Adde nurus neptesque pias natosque nepotum
  ceteraque Augustae membra ualere domus.
Adde triumphatos modo Paeonas, adde quietis 75
  subdita montanae brachia Dalmatiae.
Nec dedignata est abiectis Illyris armis
  Caesareum famulo uertice ferre pedem.
Ipse super currum placido spectabilis ore
  tempora Phoebea uirgine nexa tulit, 80
quem pia uobiscum proles comitauit euntem,
  digna parente suo nominibusque datis,
fratribus adsimilis quos proxima templa tenentis
  Diuus ab excelsa Iulius aede uidet.
His Messalinus quibus omnia cedere debent 85
  primum laetitiae non negat esse locum.
Quicquid ab his superest uenit in certamen amoris,
  hac hominum nulli parte secundus erit.
Hanc colet ante diem qua, quae decreta merenti,
  uenit honoratis laurea digna comis. 90
Felices quibus o licuit spectare triumphos
  et ducis ore deos aequiperante frui!
At mihi Sauromatae pro Caesaris ore uidendi
  terraque pacis inops undaque uincta gelu.
Si tamen haec audis et uox mea peruenit istuc, 95
  sit tua mutando gratia blanda loco.
Hoc pater ille tuus primo mihi cultus ab aeuo,
  si quid habet sensus umbra diserta, petit.
Hoc petit et frater, quamuis fortasse ueretur
  seruandi noceat ne tibi cura mei. 100
Tota domus rogat hoc nec tu potes ipse negare
  et nos in turbae parte fuisse tuae.
Ingenii certe quo nos male sensimus usos
  Artibus exceptis saepe probator eras,
nec mea, si tantum peccata nouissima demas, 105
  esse potest domui uita pudenda tuae.
Sic igitur uestrae uigeant penetralia gentis
  curaque sit superis Caesaribusque tui.
Mite, sed iratum merito mihi numen adora,
  eximar ut Scythici de feritate loci. 110
Difficile est, fateor, sed tendit in ardua uirtus
  et talis meriti gratia maior erit.
Nec tamen Aetnaeus uasto Polyphemus in antro
  accipiet uoces Antiphatesue tuas,
sed placidus facilisque parens ueniaeque paratus 115
  et qui fulmineo saepe sine igne tonat,
qui, cum triste aliquid statuit, fit tristis et ipse
  cuique fere poenam sumere poena sua est.
Victa tamen uitio est huius clementia nostro
  uenit et ad uires ira coacta suas. 120
Qui quoniam patria toto sumus orbe remoti
  nec licet ante ipsos procubuisse deos,
quos colis ad superos haec fer mandata sacerdos,
  adde sed et proprias ad mea uerba preces.
Sic tamen haec tempta, si non nocitura putabis. 125
  Ignosces: timeo naufragus omne fretum.