RVFINO
Hanc tibi Naso tuus mittit, Rufine, salutem, 1.3.1
  qui miser est, ulli si suus esse potest.
Reddita confusae nuper solacia menti
  auxilium nostris spemque tulere malis.
Vtque Machaoniis Poeantius artibus heros 5
  lenito medicam uulnere sensit opem,
sic ego mente iacens et acerbo saucius ictu
  admonitu coepi fortior esse tuo
et iam deficiens sic ad tua uerba reuixi,
  ut solet infuso uena redire mero. 10
Non tamen exhibuit tantas facundia uires
  ut mea sint dictis pectora sana tuis.
Vt multum demas nostrae de gurgite curae,
  non minus exhausto quod superabit erit.
Tempore ducetur longo fortasse cicatrix: 15
  horrent admotas uulnera cruda manus.
Non est in medico semper releuetur ut aeger:
  interdum docta plus ualet arte malum.
Cernis ut e molli sanguis pulmone remissus
  ad Stygias certo limite ducat aquas. 20
Adferat ipse licet sacras Epidaurius herbas,
  sanabit nulla uulnera cordis ope.
Tollere nodosam nescit medicina podagram
  nec formidatis auxiliatur aquis.
Cura quoque interdum nulla medicabilis arte 25
  aut, ut sit, longa est extenuanda mora.
Cum bene firmarunt animum praecepta iacentem
  sumptaque sunt nobis pectoris arma tui,
rursus amor patriae ratione ualentior omni
  quod tua fecerunt scripta retexit opus. 30
Siue pium uis hoc, seu uis muliebre uocari,
  confiteor misero molle cor esse mihi.
Non dubia est Ithaci prudentia, sed tamen optat
  fumum de patriis posse uidere focis.
Nescio qua natale solum dulcedine cunctos 35
  ducit et inmemores non sinit esse sui.
Quid melius Roma? Scythico quid frigore peius?
  Huc tamen ex ista barbarus urbe fugit.
Cum bene sit clausae cauea Pandione natae,
  nititur in siluas illa redire suas. 40
Adsuetos tauri saltus, adsueta leones—
  nec feritas illos inpedit—antra petunt.
Tu tamen exilii morsus e pectore nostro
  fomentis speras cedere posse tuis.
Effice uos ipsi ne tam mihi sitis amandi, 45
  talibus ut leuius sit caruisse malum.
At, puto, qua genitus fueram tellure carenti
  in tamen humano contigit esse loco:
orbis in extremi iaceo desertus harenis,
  fert ubi perpetuas obruta terra niues. 50
Non ager hic pomum, non dulces educat uuas,
  non salices ripa, robora monte uirent.
Neue fretum laudes terra magis, aequora semper
  uentorum rabie solibus orba tument.
Quocumque aspicias, campi cultore carentes 55
  uastaque quae nemo uindicat arua iacent.
Hostis adest dextra laeuaque a parte timendus
  uicinoque metu terret utrumque latus:
altera Bistonias pars est sensura sarisas,
  altera Sarmatica spicula missa manu. 60
I nunc et ueterum nobis exempla uirorum
  qui forti casum mente tulere refer
et graue magnanimi robur mirare Rutili
  non usi reditus condicione dati.
Zmyrna uirum tenuit, non Pontus et hostica tellus, 65
  paene minus nullo Zmyrna petenda loco.
Non doluit patria Cynicus procul esse Sinopeus,
  legit enim sedes, Attica terra, tuas.
Arma Neoclides qui Persica contudit armis
  Argolica primam sensit in urbe fugam. 70
Pulsus Aristides patria Lacedaemona fugit,
  inter quas dubium quae prior esset erat.
Caede puer facta Patroclus Opunta reliquit
  Thessalicamque adiit hospes Achillis humum.
Exul ab Haemonia Pirenida cessit ad undam 75
  quo duce trabs Colcha sacra cucurrit aqua.
Liquit Agenorides Sidonia moenia Cadmus,
  poneret ut muros in meliore loco.
Venit ad Adrastum Tydeus Calydone fugatus
  et Teucrum Veneri grata recepit humus. 80
Quid referam ueteres Romanae gentis, apud quos
  exulibus tellus ultima Tibur erat?
Persequar ut cunctos, nulli datus omnibus aeuis
  tam procul a patria est horridiorue locus.
Quo magis ignoscat sapientia uestra dolenti: 85
  quae facit ex dictis, non ita multa, tuis.
Nec tamen infitior, si possint nostra coire
  uulnera, praeceptis posse coire tuis.
Sed uereor, ne me frustra seruare labores
  nec iuuer admota perditus aeger ope, 90
nec loquor hoc quia sit maior prudentia nobis,
  sed sum quam medico notior ipse mihi.
Vt tamen hoc ita sit, munus tua grande uoluntas
  ad me peruenit consuliturque boni.