LIBER QUARTVS
SEX. POMPEIO
Accipe, Pompei, deductum carmen ab illo 4.1.1
  debitor est uitae qui tibi, Sexte, suae.
Qui seu non prohibes a me tua nomina poni,
  accedet meritis haec quoque summa tuis,
siue trahis uultus, equidem peccasse fatebor, 5
  delicti tamen est causa probanda mei.
Non potuit mea mens quin esset grata teneri:
  sit precor officio non grauis ira pio.
O, quotiens ego sum libris mihi uisus ab istis
  inpius, in nullo quod legerere loco! 10
O, quotiens, alii uellem cum scribere, nomen
  rettulit in ceras inscia dextra tuum!
Ipse mihi placuit mendis in talibus error
  et uix inuita facta litura manu est.
'Viderit ad summam, dixi, licet ipse queratur! 15
  a! pudet offensam non meruisse prius.'
Da mihi, si quid ea est, hebetantem pectora Lethen,
  oblitus potero non tamen esse tui,
idque sinas, oro, nec fastidita repellas
  uerba nec officio crimen inesse putes, 20
et leuis haec meritis referatur gratia tantis;
  si minus, inuito te quoque gratus ero.
Numquam pigra fuit nostris tua gratia rebus
  nec mihi munificas arca negauit opes.
Nunc quoque nil subitis clementia territa fatis 25
  auxilium uitae fertque feretque meae.
Vnde, rogas forsan, fiducia tanta futuri
  sit mihi? Quod fecit, quisque tuetur opus.
Vt Venus artificis labor est et gloria Coi,
  aequoreo madidas quae premit imbre comas, 30
arcis ut Actaeae uel eburna uel aerea custos
  bellica Phidiaca stat dea facta manu,
uindicat ut Calamis laudem quos fecit equorum,
  ut similis uerae uacca Myronis opus,
sic ego sum rerum non ultima, Sexte, tuarum 35
  tutelaeque feror munus opusque tuae.