SVILLIO
Littera sera quidem, studiis exculte Suilli, 4.8.1
  huc tua peruenit, sed mihi grata tamen,
qua pia si possit superos lenire rogando
  gratia, laturum te mihi dicis opem.
Vt iam nil praestes, animi sum factus amici 5
  debitor et meritum uelle iuuare uoco.
Inpetus iste tuus longum modo duret in aeuum,
  neue malis pietas sit tua lassa meis!
Ius aliquod faciunt adfinia uincula nobis,
  quae semper maneant inlabefacta precor. 10
Nam tibi quae coniunx, eadem mihi filia paene est,
  et quae te generum, me uocat illa uirum.
Ei mihi, si lectis uultum tu uersibus istis
  ducis et adfinem te pudet esse meum!
At nihil hic dignum poteris reperire pudore 15
  praeter Fortunam, quae mihi caeca fuit.
Seu genus excutias, equites ab origine prima
  usque per innumeros inueniemur auos;
siue uelis qui sint mores inquirere nostri,
  errorem misero detrahe, labe carent. 20
Tu modo si quid agi sperabis posse precando,
  quos colis exora supplice uoce deos.
Di tibi sint Caesar iuuenis: tua numina placa!
  hac certe nulla est notior ara tibi.
Non sinit illa sui uanas antistitis umquam 25
  esse preces: nostris hinc pete rebus opem!
Quamlibet exigua si nos ea iuuerit aura,
  obruta de mediis cumba resurget aquis.
Tunc ego tura feram rapidis sollemnia flammis,
  et ualeant quantum numina testis ero. 30
Nec tibi de Pario statuam, Germanice, templum
  marmore: carpsit opes illa ruina meas.
Templa domus facient uobis urbesque beatae,
  Naso suis opibus, carmine gratus erit.
Parua quidem fateor pro magnis munera reddi, 35
  cum pro concessa uerba salute damus.
Sed qui quam potuit dat maxima, gratus abunde est
  et finem pietas contigit illa suum.
Nec quae de parua pauper dis libat acerra,
  tura minus grandi quam data lance ualent 40
agnaque tam lactens quam gramine pasta Falisco
  uictima Tarpeios inficit icta focos.
Nec tamen officio uatum per carmina facto
  principibus res est aptior ulla uiris.
Carmina uestrarum peragunt praeconia laudum 45
  neue sit actorum fama caduca cauent.
Carmine fit uiuax uirtus expersque sepulcri
  notitiam serae posteritatis habet.
Tabida consumit ferrum lapidemque uetustas
  nullaque res maius tempore robur habet. 50
Scripta ferunt annos: scriptis Agamemnona nosti
  et quisquis contra uel simul arma tulit.
Quis Thebas septemque duces sine carmine nosset
  et quicquid post haec, quicquid et ante fuit?
Di quoque carminibus, si fas est dicere, fiunt 55
  tantaque maiestas ore canentis eget.
Sic Chaos ex illa naturae mole prioris
  digestum partes scimus habere suas;
sic adfectantes caelestia regna Gigantes
  ad Styga nimbifero uindicis igne datos; 60
sic uictor laudem superatis Liber ab Indis,
  Alcides capta traxit ab Oechalia,
et modo, Caesar, auum, quem uirtus addidit astris,
  sacrarunt aliqua carmina parte tuum.
Si quid adhuc igitur uiui, Germanice, nostro 65
  restat in ingenio, seruiet omne tibi.
Non potes officium uatis contemnere uates:
  iudicio pretium res habet ista tuo.
Quod nisi te nomen tantum ad maiora uocasset,
  gloria Pieridum summa futurus eras. 70
Sed dare materiam nobis quam carmina maius,
  nec tamen ex toto deserere illa potes.
Nam modo bella geris, numeris modo uerba coerces,
  quodque aliis opus est, hoc tibi lusus erit.
Vtque nec ad citharam nec ad arcum segnis Apollo est, 75
  sed uenit ad sacras neruus uterque manus,
sic tibi nec docti desunt nec principis artes,
  mixta sed est animo cum Ioue Musa tuo.
Quae quoniam nec nos unda submouit ab illa,
  ungula Gorgonei quam caua fecit equi, 80
prosit opemque ferat communia sacra tueri
  atque isdem studiis inposuisse manum.
Litora pellitis nimium subiecta Corallis
  ut tandem saeuos effugiamque Getas,
clausaque si misero patria est, ut ponar in ullo 85
  qui minus Ausonia distat ab urbe loco,
unde tuas possim laudes celebrare recentes
  magnaque quam minima facta referre mora.
Tangat ut hoc uotum caelestia, care Suilli,
  numina, pro socero paene precare tuo. 90