ALBINOVANO
|
|
Haec mihi Cimmerio bis tertia ducitur aestas
|
4.10.1
|
litore pellitos inter agenda Getas.
|
|
Ecquos tu silices, ecquod, carissime, ferrum
|
|
duritiae confers, Albinouane, meae?
|
|
Gutta cauat lapidem, consumitur anulus usu,
|
5
|
atteritur pressa uomer aduncus humo.
|
|
Tempus edax igitur praeter nos omnia perdet:
|
|
cessat duritia mors quoque uicta mea.
|
|
Exemplum est animi nimium patientis Vlixes
|
|
iactatus dubio per duo lustra mari,
|
10
|
tempora solliciti sed non tamen omnia fati
|
|
pertulit et placidae saepe fuere morae.
|
|
An graue sex annis pulchram fouisse Calypson
|
|
aequoreaeque fuit concubuisse deae?
|
|
Excipit Hippotades qui dat pro munere uentos,
|
15
|
curuet ut inpulsos utilis aura sinus.
|
|
Nec bene cantantis labor est audire puellas
|
|
nec degustanti lotos amara fuit.
|
|
Hos ego qui patriae faciant obliuia sucos
|
|
parte meae uitae, si modo dentur, emam.
|
20
|
Nec tu contuleris urbem Laestrygonos umquam
|
|
gentibus obliqua quas obit Hister aqua,
|
|
nec uincet Cyclops saeuum feritate Piacchen;
|
|
qui quota terroris pars solet esse mei?
|
|
Scylla feris trunco quod latret ab inguine monstris,
|
25
|
Heniochae nautis plus nocuere rates.
|
|
Nec potes infestis conferre Charybdin Achaeis,
|
|
ter licet epotum ter uomat illa fretum;
|
|
qui quamquam dextra regione licentius errant,
|
|
securum latus hoc non tamen esse sinunt.
|
30
|
Hic agri infrondes, hic spicula tincta uenenis,
|
|
hic freta uel pediti peruia reddit hiems,
|
|
ut, qua remus iter pulsis modo fecerat undis,
|
|
siccus contempta naue uiator eat.
|
|
Qui ueniunt istinc uix uos ea credere dicunt.
|
35
|
Quam miser est qui fert asperiora fide!
|
|
Crede tamen, nec te causas nescire sinemus
|
|
horrida Sarmaticum cur mare duret hiems.
|
|
Proxima sunt nobis plaustri praebentia formam
|
|
et quae praecipuum sidera frigus habent.
|
40
|
Hinc oritur Boreas oraeque domesticus huic est
|
|
et sumit uires a propiore loco.
|
|
At Notus, aduerso tepidum qui spirat ab axe,
|
|
est procul et rarus languidiorque uenit.
|
|
Adde quod hic clauso miscentur flumina Ponto
|
45
|
uimque fretum multo perdit ab amne suam.
|
|
Huc Lycus, huc Sagaris Peniusque Hypanisque Calesque
|
|
influit et crebro uertice tortus Halys
|
|
Partheniusque rapax et uoluens saxa Cynapses
|
|
labitur et nullo tardior amne Tyras,
|
50
|
et tu, femineae Thermodon cognite turmae
|
|
et quondam Graiis Phasi petite uiris,
|
|
cumque Borysthenio liquidissimus amne Dyraspes
|
|
et tacite peragens lene Melanthus iter,
|
|
quique duas terras, Asiam Cadmique sororem,
|
55
|
separat et cursus inter utramque facit,
|
|
innumerique alii, quos inter maximus omnis
|
|
cedere Danuuius se tibi, Nile, negat.
|
|
Copia tot laticum, quas auget, adulterat undas
|
|
nec patitur uires aequor habere suas.
|
60
|
Quin etiam stagno similis pigraeque paludi
|
|
caeruleus uix est diluiturque color.
|
|
Innatat unda freto dulcis leuiorque marina est,
|
|
quae proprium mixto de sale pondus habet.
|
|
Si roget haec aliquis cur sint narrata Pedoni
|
65
|
quidue loqui certis iuuerit ista modis:
|
|
'Detinui, dicam, curas tempusque fefelli.
|
|
Hunc fructum praesens attulit hora mihi.
|
|
Abfuimus solito, dum scribimus ista, dolore
|
|
in mediis nec nos sensimus esse Getis.'
|
70
|
At tu, non dubito, cum Thesea carmine laudes,
|
|
materiae titulos quin tueare tuae,
|
|
quemque refers, imitere uirum: uetat ille profecto
|
|
tranquilli comitem temporis esse fidem.
|
|
Qui quamquam est factis ingens et conditur a te
|
75
|
uir tanto quanto debuit ore cani,
|
|
est tamen ex illo nobis imitabile quiddam
|
|
inque fide Theseus quilibet esse potest.
|
|
Non tibi sunt hostes ferro clauaque domandi,
|
|
per quos uix ulli peruius Isthmos erat,
|
80
|
sed praestandus amor, res non operosa uolenti.
|
|
Quis labor est puram non temerasse fidem?
|
|
Haec tibi, qui praestas indeclinatus amico,
|
|
non est quod lingua icta querente putes.
|
|