<COTTAE> MAXIMO
Ille tuos quondam non ultimus inter amicos 1.5.1
  ut sua uerba legas, Maxime, Naso rogat,
in quibus ingenium desiste requirere nostrum,
  nescius exilii ne uideare mei.
Cernis ut ignauum corrumpant otia corpus, 5
  ut capiant uitium, ni moueantur, aquae.
Et mihi si quis erat ducendi carminis usus,
  deficit estque minor factus inerte situ.
Haec quoque quae legitis, si quid mihi, Maxime, credis,
  scribimus inuita uixque coacta manu. 10
Non libet in talis animum contendere curas
  nec uenit ad duros Musa uocata Getas.
Vt tamen ipse uides, luctor deducere uersum,
  sed non fit fato mollior ille meo.
Cum relego, scripsisse pudet, quia plurima cerno 15
  me quoque, qui feci, iudice digna lini.
Nec tamen emendo; labor hic quam scribere maior
  mensque pati durum sustinet aegra nihil.
Scilicet incipiam lima mordacius uti
  et sub iudicium singula uerba uocem. 20
Torquet enim fortuna parum, nisi Lixus in Hebrum
  confluat et frondes Alpibus addat Atho.
Parcendum est animo miserabile uulnus habenti:
  subducunt oneri colla perusta boues.
At, puto, fructus adest, iustissima causa laborum, 25
  et sata cum multo fenore reddit ager.
Tempus ad hoc nobis, repetas licet omnia, nullum
  profuit—atque utinam non nocuisset!—opus.
Cur igitur scribam miraris. Miror et ipse
  et tecum quaero saepe quid inde petam. 30
An populus uere sanos negat esse poetas
  sumque fides huius maxima uocis ego
qui, sterili totiens cum sim deceptus ab aruo,
  damnosa persto condere semen humo?
Scilicet est cupidus studiorum quisque suorum 35
  tempus et adsueta ponere in arte iuuat.
Saucius eiurat pugnam gladiator et idem
  inmemor antiqui uulneris arma capit.
Nil sibi cum pelagi dicit fore naufragus undis
  et ducit remos qua modo nauit aqua. 40
Sic ego constanter studium non utile seruo
  et repeto nollem quas coluisse deas.
Quid potius faciam? Non sum qui segnia ducam
  otia: mors nobis tempus habetur iners.
Nec iuuat in lucem nimio marcescere uino 45
  nec tenet incertas alea blanda manus.
Cum dedimus somno quas corpus postulat horas,
  quo ponam uigilans tempora longa modo?
Moris an oblitus patrii contendere discam
  Sarmaticos arcus et trahar arte loci? 50
Hoc quoque me studium prohibent adsumere uires
  mensque magis gracili corpore nostra ualet.
Cum bene quaesieris quid agam, magis utile nil est
  artibus his quae nil utilitatis habent.
Consequor ex illis casus obliuia nostri: 55
  hanc messem satis est si mea reddit humus.
Gloria uos acuat; uos, ut recitata probentur
  carmina, Pieriis inuigilate choris.
Quod uenit ex facili satis est componere nobis,
  et nimis intenti causa laboris abest. 60
Cur ego sollicita poliam mea carmina cura?
  An uerear ne non adprobet illa Getes?
Forsitan audacter faciam, sed glorior Histrum
  ingenio nullum maius habere meo.
Hoc ubi uiuendum est, satis est, si consequor aruo, 65
  inter inhumanos esse poeta Getas.
Quo mihi diuersum fama contendere in orbem?
  Quem fortuna dedit, Roma sit ille locus.
Hoc mea contenta est infelix Musa theatro.
  Hoc merui, magni sic uoluere dei. 70
Nec reor hinc istuc nostris iter esse libellis
  quo Boreas penna deficiente uenit.
Diuidimur caelo quaeque est procul urbe Quirini
  aspicit hirsutos comminus ursa Getas.
Per tantum terrae, tot aquas uix credere possum 75
  indicium studii transiluisse mei.
Finge legi, quodque est mirabile, finge placere:
  auctorem certe res iuuat ista nihil.
Quid tibi, si calidae, prosit, laudere Syenae
  aut ubi Taprobanen Indica tingit aqua? 80
Altius ire libet? Si te distantia longe
  Pleiadum laudent signa, quid inde feras?
Sed neque peruenio scriptis mediocribus istuc
  famaque cum domino fugit ab Vrbe suo,
uosque, quibus perii, tunc cum mea fama sepulta est, 85
  nunc quoque de nostra morte tacere reor.