| intrat cinaedus, homo omnium insulsissimus et pla- | 23.2.1 |
| ne illa domo dignus, qui ut infractis manibus concre- | |
| puit, eiusmodi carmina effudit: | |
| 'huc huc <cito> convenite nunc, spatalocinaedi, | 3.1 |
| pede tendite, cursum addite, convolate planta, | |
| femore <o> facili, clune agili, [et] manu procaces, | |
| molles, veteres, Deliaci manu recisi.' | |
| consumptis versibus suis immundissimo me basio | 4.1 |
| conspuit. mox et super lectum venit atque omni vi | |
| detexit recusantem. super inguina mea diu multumque | 5.1 |
| frustra moluit. [per]fluebant per frontem sudantis aca- | |
| ciae rivi, et inter rugas malarum tantum erat cretae, ut | |
| putares detectum parietem nimbo laborare. non tenui | 24.1.1 |
| ego diutius lacrimas, sed ad ultimam perductus tristi- | |
| tiam 'quaeso' inquam 'domina, certe embasicoetan | |
| iusseras dari'. complosit illa tenerius manus et 'o' | 2.1 |
| inquit 'hominem acutum atque urbanitatis vern<ac>u- | |
| lae fontem. quid? tu non intellexeras cinaedum emba- | |
| sicoetan vocari?' deinde ut contubernali meo melius | 3.1 |
| succederet, 'per fidem' inquam '[nostram] Ascyltos in | |
| hoc triclinio solus ferias agit?' 'ita' inquit Quartilla 'et | 4.1 |
| Ascylto embasicoetas detur'. ab hac voce equum | |
| cinaedus mutavit transituque ad comitem meum facto | |
| clunibus eum basiisque distrivit. stabat inter haec | 5.1 |
| Giton et risu dissolvebat ilia sua. itaque conspicata | |
| eum Quartilla, cuius esset puer, diligentissima scisci- | |
| tatione quaesivit. cum ego fratrem meum esse dixis- | 6.1 |
| sem, 'quare ergo' inquit 'me non basiavit?' vocatum- | |
| que ad se in osculum applicuit. mox manum etiam | 7.1 |
| demisit in sinum et pertractato vasculo tam rudi 'haec' | |
| inquit 'belle cras in promulside libidinis nostrae mili- | |
| tabit; hodie enim post asellum diaria non sumo.' |