ergo ebrietate discussa in aliud triclinium deducti
|
73.5.3
|
sumus, ubi Fortunata disposuerat lautitias [suas ita ut
|
|
supra] . . . lucernas aeneolosque piscatores notavimus
|
5
|
et mensas totas argenteas calicesque circa fictiles
|
|
inauratos et vinum in conspectu sacco defluens. tum
|
6.1
|
Trimalchio 'amici,' inquit 'hodie servus meus barba-
|
|
toriam fecit, homo praefiscini frugi et micarius. itaque
|
|
tangomenas faciamus et usque in lucem cenemus'.
|
|
haec dicente eo gallus gallinaceus cantavit. qua voce
|
74.1.1
|
confusus Trimalchio vinum sub mensa iussit effundi
|
|
lucernamque etiam mero spargi. immo anulum traiecit
|
2.1
|
in dexteram manum et 'non sine causa' inquit 'hic
|
|
bucinus signum dedit; nam aut incendium oportet
|
|
fiat, aut aliquis in vicinia animam abiciet. longe a
|
3.1
|
nobis. itaque quisquis hunc indicem attulerit, corolla-
|
|
rium accipiet'. dicto citius [de vicinia] gallus allatus
|
4.1
|
est, quem Trimalchio iussit ut aeno coctus fieret. lace-
|
5.1
|
ratus igitur ab illo doctissimo coco, qui paulo ante de
|
|
porco aves piscesque fecerat, in caccabum est coniec-
|
|
tus. dumque Daedalus potionem ferventissimam hau-
|
|
rit, Fortunata mola buxea piper trivit.
|
5
|
sumptis igitur matteis respiciens ad familiam Tri-
|
6.1
|
malchio 'quid vos' inquit 'adhuc non cenastis? abite,
|
|
ut alii veniant ad officium'. subiit igitur alia classis, et
|
7.1
|
illi quidem exclamavere: 'vale Gai', hi autem: 'ave
|
|
Gai'. hinc primum hilaritas nostra turbata est; nam
|
8.1
|
cum puer non inspeciosus inter novos intrasset minis-
|
|
tros, invasit eum Trimalchio et osculari diutius coepit.
|
|
itaque Fortunata, ut ex aequo ius firmum approbaret,
|
9.1
|
male dicere Trimalchioni coepit et purgamentum de-
|
|
decusque praedicare, qui non contineret libidinem
|
|
suam. ultimo etiam adiecit: 'canis'. Trimalchio contra
|
10.1
|
offensus convicio calicem in faciem Fortunatae immi-
|
|
sit. illa tamquam oculum perdidisset exclamavit ma-
|
11.1
|
nusque trementes ad faciem suam admovit. consterna-
|
12.1
|
ta est etiam Scintilla trepidantemque sinu suo texit.
|
|
immo puer quoque officiosus urceolum frigidum ad
|
|
malam eius admovit, super quem incumbens Fortuna-
|
|
ta gemere ac flere coepit. contra Trimalchio 'quid
|
13.1
|
enim?' inquit 'ambubaia non meminit? [se] de machi-
|
|
na illam sustuli, hominem inter homines feci. at inflat
|
|
se tamquam rana, et in sinum suum non spuit, codex,
|
|
non mulier. sed hic qui in pergula natus est aedes non
|
14.1
|
somniatur. ita genium meum propitium habeam, cu-
|
|
rabo domata sit Cassandra caligaria. et ego, homo
|
15.1
|
dipundiarius, sestertium centies accipere potui. scis tu
|
|
me non mentiri. Agatho unguentarius [here] proxime
|
|
seduxit me et "suadeo" inquit "non patiaris genus
|
|
tuum interire". at ego dum bonatus ago et nolo videri
|
16.1
|
levis, ipse mihi asciam in crus impegi. recte, curabo
|
17.1
|
me unguibus quaeras. et ut depraesentiarum intellegas
|
|
quid tibi feceris: Habinna, nolo statuam eius in monu-
|
|
mento meo ponas, ne mortuus quidem lites habeam.
|
|
immo, ut sciat me posse malum dare, nolo me mor-
|
5
|
tuum basiet'.
|
|