ecce autem, ego dum cum ventis litigo, intravit
|
83.7.1
|
pinacothecam senex canus, exercitati vultus et qui vi-
|
|
deretur nescio quid magnum promittere, sed cultu
|
|
non proinde speciosus, ut facile appareret eum <ex>
|
|
hac nota litteratorum esse, quos odisse divites solent.
|
5
|
is ergo ad latus constitit meum . . .
|
8.1
|
'ego' inquit 'poeta sum et ut spero non humillimi
|
|
spiritus, si modo coronis aliquid credendum est, quas
|
|
etiam ad imperitos deferre gratia solet. "quare ergo"
|
9.1
|
inquis "tam male vestitus es?" propter hoc ipsum.
|
|
amor ingenii neminem umquam divitem fecit.
|
|
qui pelago credit, magno se faenore tollit;
|
10.1
|
qui pugnas et castra petit, praecingitur auro;
|
|
vilis adulator picto iacet ebrius ostro,
|
|
et qui sollicitat nuptas, ad praemia peccat:
|
|
sola pruinosis horret facundia pannis
|
5
|
atque inopi lingua desertas invocat artes.
|
|
non dubie ita est: si quis vitiorum omnium inimicus
|
84.1.1
|
rectum iter vitae coepit insistere, primum propter mo-
|
|
rum differentiam odium habet; quis enim potest pro-
|
|
bare diversa? deinde qui solas extruere divitias curant,
|
2.1
|
nihil volunt inter homines melius credi quam quod
|
|
ipsi tenent. insectantur itaque, quacumque ratione
|
3.1
|
possunt, litterarum amatores, ut videantur illi quoque
|
|
infra pecuniam positi' *
|
|
'nescio quo modo bonae mentis soror est pau-
|
4.1
|
pertas' *
|
|
'vellem tam innocens esset frugalitatis meae hostis,
|
5.1
|
ut deliniri posset. nunc veteranus est latro et ipsis
|
|
lenonibus doctior' *
|
|