risu excepere fabulam nautae, [et] erubescente non 113.1.1
mediocriter Tryphaena vultumque suum super cervi-
cem Gitonis amabiliter ponente. at non Lichas risit, 2.1
sed iratum commovens caput 'si iustus' inquit 'impe-
rator fuisset, debuit patris familiae corpus in monu-
mentum referre, mulierem affigere cruci'.
  non dubie redierat in animum Hedyle expilatumque 3.1
libidinosa migratione navigium. sed nec foederis verba 4.1
permittebant meminisse, nec hilaritas, quae occupave-
rat mentes, dabat iracundiae locum. ceterum Try- 5.1
phaena in gremio Gitonis posita modo implebat oscu-
lis pectus, interdum concinnabat spoliatum crinibus
vultum. ego maestus et impatiens foederis novi non 6.1
cibum, non potionem capiebam, sed obliquis truci-
busque oculis utrumque spectabam. omnia me oscula 7.1
vulnerabant, omnes blanditiae, quascumque mulier
libidinosa fingebat. nec tamen adhuc sciebam utrum
magis puero irascerer, quod amicam mihi auferret, an
amicae, quod puerum corrumperet: utraque inimicis- 5
sima oculis meis et captivitate praeterita tristiora. ac- 8.1
cedebat huc quod neque Tryphaena me alloquebatur
tamquam familiarem et aliquando gratum sibi amato-
rem, nec Giton me aut tralaticia propinatione dignum
iudicabat aut, quod minimum est, sermone communi 5
vocabat, credo, veritus ne inter initia coeuntis gratiae
recentem cicatricem rescinderet. inundavere pectus la- 9.1
crimae dolore paratae, gemitusque suspirio tectus ani-
mam paene submovit *
  in partem voluptatis temptabat admitti, nec domini 10.1
supercilium induebat, sed amici quaerebat obsequium *
  Ancilla Tryphaenae {⁴¹ad Encolpium}⁴¹ 'si quid ingenui 11.1
sanguinis habes, non pluris illum facies quam scor-
tum. si vir fueris, non ibis ad spintriam' *
  me nihil magis pudebat quam ne Eumolpus sensis- 12.1
set, quicquid illud fuerat, et homo dicacissimus carmi-
nibus vindicaret *
  iurat Eumolpus verbis conceptissimis * 13.1