secundum hanc deprecationem lacrimas rursus effu-
|
18.1.1
|
dit gemitibusque largis concussa tota facie ac pectore
|
|
torum meum pressit. ego eodem tempore et miseri-
|
2.1
|
cordia turbatus et metu bonum animum habere eam
|
|
iussi et de utroque esse securam: nam neque sacra
|
3.1
|
quemquam vulgaturum, et si quod praeterea aliud
|
|
remedium ad tertianam deus illi monstrasset, adiuva-
|
|
turos nos divinam prudentiam vel periculo nostro.
|
|
hilarior post hanc pollicitationem facta mulier basiavit
|
4.1
|
me spissius et ex lacrimis in risum mota descendentes
|
|
ab aure capillos meos lenta manu duxit et 'facio'
|
5.1
|
inquit 'indutias vobiscum et a constituta lite dimitto.
|
|
quod si non adnuissetis de hac medicina quam peto,
|
|
iam parata erat in crastinum turba quae et iniuriam
|
|
meam vindicaret et dignitatem:
|
5
|
contemni turpe est, legem donare superbum:
|
6.1
|
hoc amo, quod possum qua libet ire via.
|
|
nam sane et sapiens contemptus iurgia nectit,
|
|
et qui non iugulat, victor abire solet' *
|
|
complosis deinde manibus in tantum repente ri-
|
7.1
|
sum effusa est ut timeremus. idem ex altera parte et
|
|
ancilla fecit quae prior venerat, idem virguncula quae
|
|
una intraverat. omnia mimico risu exsonuerant, cum
|
19.1.1
|
interim nos, quae tam repentina esset mutatio animo-
|
|
rum facta, ignoraremus ac modo nosmet ipsos modo
|
|
mulieres intueremur *
|
|