'multos', inquit Eumolpus 'o iuvenes, carmen de-
|
118.1.1
|
cepit. nam ut quisque versum pedibus instruxit sen-
|
|
sumque teneriore verborum ambitu intexuit, putavit
|
|
se continuo in Heliconem venisse. sic forensibus
|
2.1
|
ministeriis exercitati frequenter ad carminis tranquilli-
|
|
tatem tamquam ad portum feliciorem refugerunt, cre-
|
|
dentes facilius poema extrui posse quam controver-
|
|
siam sententiolis vibrantibus pictam. ceterum neque
|
3.1
|
generosior spiritus vanitatem amat, neque concipere
|
|
aut edere partum mens potest nisi ingenti flumine
|
|
litterarum inundata. refugiendum est ab omni verbo-
|
4.1
|
rum, ut ita dicam, vilitate et sumendae voces a plebe
|
|
semotae, ut fiat "odi profanum vulgus et arceo". prae-
|
5.1
|
terea curandum est ne sententiae emineant extra cor-
|
|
pus orationis expressae, sed intexto vestibus colore
|
|
niteant. Homerus testis et lyrici Romanusque Vergi-
|
|
lius et Horatii curiosa felicitas. ceteri enim aut non
|
5
|
viderunt viam qua iretur ad carmen, aut visam timue-
|
|
runt calcare. ecce belli civilis ingens opus quisquis
|
6.1
|
attigerit nisi plenus litteris, sub onere labetur. non
|
|
enim res gestae versibus comprehendendae sunt, quod
|
|
longe melius historici faciunt, sed per ambages deo-
|
|
rumque ministeria et fabulosum sententiarum †tor-
|
5
|
mentum† praecipitandus est liber spiritus, ut potius
|
|
furentis animi vaticinatio appareat quam religiosae
|
|
orationis sub testibus fides: tamquam, si placet, hic
|
|
impetus, etiam si nondum recepit ultimam manum' *
|
|