| tres tulerat Fortuna duces, quos obruit omnes | 120.1.61 |
| armorum strue diversa feralis Enyo. | |
| Crassum Parthus habet, Libyco iacet aequore Magnus, | |
| Iulius ingratam perfudit sanguine Romam, | |
| et quasi non posset tellus tot ferre sepulcra, | 65 |
| divisit cineres. hos gloria reddit honores. | |
| est locus exciso penitus demersus hiatu | |
| Parthenopen inter magnaeque Dicarchidos arva, | |
| Cocyti perfusus aqua; nam spiritus, extra | |
| qui furit effusus, funesto spargitur aestu. | 70 |
| non haec autumno tellus viret aut alit herbas | |
| caespite laetus ager, non verno persona cantu | |
| mollia discordi strepitu virgulta loquuntur, | |
| sed chaos et nigro squalentia pumice saxa | |
| gaudent ferali circum tumulata cupressu. | 75 |
| has inter sedes Ditis pater extulit ora | |
| bustorum flammis et cana sparsa favilla, | |
| ac tali volucrem Fortunam voce lacessit: | |
| "rerum humanarum divinarumque potestas, | |
| Fors, cui nulla placet nimium secura potestas, | 80 |
| quae nova semper amas et mox possessa relinquis, | |
| ecquid Romano sentis te pondere victam, | |
| nec posse ulterius perituram extollere molem? | |
| ipsa suas vires odit Romana iuventus | |
| et quas struxit opes, male sustinet. aspice late | 85 |
| luxuriam spoliorum et censum in damna furentem. | |
| aedificant auro sedesque ad sidera mittunt, | |
| expelluntur aquae saxis, mare nascitur arvis, | |
| et permutata rerum statione rebellant. | |
| en etiam mea regna petunt. perfossa dehiscit | 90 |
| molibus insanis tellus, iam montibus haustis | |
| antra gemunt, et dum vanos lapis invenit usus, | |
| inferni manes caelum sperare fatentur. | |
| quare age, Fors, muta pacatum in proelia vultum | |
| Romanosque cie ac nostris da funera regnis. | 95 |
| iam pridem nullo perfundimus ora cruore, | |
| nec mea Tisiphone sitientes perluit artus, | |
| ex quo Sullanus bibit ensis et horrida tellus | |
| extulit in lucem nutritas sanguine fruges." |