Verum inter haec subit mentem, cum sint
|
14.87.1
|
genera nobilia, quae proprie vini intellegi possint, LXXX
|
|
fere in toto orbe, duas partes ex hoc numero Italiae esse,
|
|
praeterea longe ante cunctas terras. et hinc deinde altius
|
|
cura serpit, non a primordio hanc gratiam fuisse, auctorita-
|
5
|
tem post DC urbis annum coepisse. Romulum
|
88.1
|
lacte, non vino, libasse indicio sunt sacra ab eo instituta,
|
|
quae hodie custodiunt morem. Numae regis Postumi<a> lex
|
|
est: "Vino rogum ne respargito." quod sanxisse illum
|
|
propter inopiam rei nemo dubitet. eadem lege ex inputata
|
5
|
vite libari vina diis nefas statuit, ratione excogitata ut pu-
|
|
tare cogerentur alias aratores et pigri circa pericula ar-
|
|
busti. M. Varro auctor est Mezentium Etruriae regem auxi-
|
|
lium Rutulis contra Latinos tulisse vini mercede quod tum
|
|
in Latino agro fuisset. non licebat id feminis Romae
|
89.1
|
bibere. invenimus inter exempla Egnati Maetenni uxorem,
|
|
quod vinum bibisset e dolio, interfectam fusti a marito, eum-
|
|
que caedis a Romulo absolutum. Fabius Pictor in an-
|
|
nalibus suis scripsit matronam, quod loculos in quibus
|
5
|
erant claves cellae vinariae resignavisset, a suis inedia mori
|
90.1
|
coactam, Cato ideo propinquos feminis osculum dare, ut
|
|
scirent an temetum olerent. hoc tum nomen vin<o> erat, unde
|
|
et temulentia appellata. Cn. Domitius iudex pronuntiavit mu-
|
|
lierem videri plus vini bibisse quam valitudinis causa, viro
|
5
|
insciente, et dote multavit. diuque eius rei magna parsimonia
|
|
fuit. L. Papirius imperator adversus Samnites dimicaturus
|
91.1
|
votum fecit, si vicisset, Iovi pocillum vini. denique inter
|
|
dona sextarios datos <lactis> invenimus, nusquam vini. idem
|
|
Cato cum in Hispaniam naviga<ss>et, unde cum triumpho re-
|
|
diit: "Non aliud vinum", inquit, "bibi quam rem<ige>s,"
|
5
|
in tantum dissimilis istis qui etiam convivis alia quam si-
|
|
bimet ipsis ministrant aut procedente mensa subiciunt.
|
|