| Umor et cor<por>i arborum est, qui sanguis | 16.181.1 |
| earum intellegi debet, non idem omnibus: ficis lacteus— | |
| huic ad caseos figurandos coaguli vis—, cerasis cummi- | |
| nosus, ulmis salivosus, lentus ac pinguis, malis, vitibus, | |
| piris aquosus. vivaciora quibus lentior. atque in totum | 5 |
| corpori arborum, ut reliquorum animalium, cutis, sanguis, | |
| caro, nervi, venae, ossa, medullae. pro cute cortex. mi- | 182.1 |
| rum, is in moro medicis sucum quaerentibus vere hora | |
| diei secunda lapide incisus manat, altius fractus siccus | |
| videtur. proximi plerisque adipes. hi vocantur a colore | |
| alburnum, mollis ac pessima pars ligni, etiam in robore | 5 |
| facile putrescens, teredini obnoxia, quare semper ampu- | |
| tabitur. subest huic caro, c<arn>i ossa, id est materiae | |
| optimum. alternant fructus quibus siccius lignum, ut | 183.1 |
| olea, magis quam quibus carnosum, ut cerasus. nec omni- | |
| bus adipes carnesve largae, uti nec animalium acerrimis. | |
| neutrum habent buxus, cornus, olea, nec medullam mini- | |
| mumque etiam sanguinis, sicuti ossa non habent sorba, | 5 |
| carnem sabuci—<a>t plurimam ambae medullam—nec | |
| harundines maiore ex parte. |