Quae iniuria hominum constant, secundum * * * ha- 17.234.1
bent causas. pix, oleum, adeps inimica praecipue novellis.
cortice in orbem detracto necantur, excepto subere, quod
sic etiam iuvatur; crassescens enim praestringit et stran-
gulat. nec andrac<h>le offenditur, si non simul incidatur et 5
corpus. alioqui et cerasus et tilia et vitis corticem mit-
tunt, sed non vitalem nec proximum corpori, verum eum,
qui subnascente alio expellitur. quarundam natura rimo- 235.1
sus cortex, ut platanis. tiliae renascitur paulo minus quam
totus. ergo his, quarum cicatricem trahit, medentur luto
fimoque, et aliquando prosunt, si non vehementior frigo-
rum aut calorum vis secuta est. quaedam tardius ita mo- 5
riuntur, ut robora et quercus. refert et tempus anni.
abieti enim et pino si quis detraxerit sole taurum vel
geminos transeunte, cum germinant, statim moriuntur; ean-
dem iniuriam hieme passae diutius tolerant. similiter ilex 236.1
et robur quercusque. si angusta decorticatio fuit, nihil
nocetur supra dictis; infirmioribus quidem et in solo gra-
cili vel ab una tantum parte detractus interemit. similem
et decacuminatio rationem habet piceae, cedri, cupressi— 5
haec enim detracto cacumine aut ignibus adusto inter-
eunt—, similem et depastio animalium. oleam quidem 237.1
etiam, si lambat capra, sterilescere auctor est Varro,
ut diximus. quaedam hac iniuria moriuntur, aliqua de-
teriora tantum fiunt, ut amygdalae—ex dulcibus enim
transfigurantur in amaras—, aliqua vero etiam utiliora, 5
ut apud Chios pirus, quam phocida appellant. nam de- 238.1
truncatio diximus quibus prodesset. intereunt pleraque
et fissa stirpe, exceptis vite, malo, fico, punicis, quaedam
vel ab ulcere tantum. <p>i<n>us hanc iniuriam spernit et
omnia, quae resinam gignunt. radicibus amputatis mori 5
minime mirum est; pleraeque <e>t<i>am non omnibus, sed
maximis aut, quae sunt inter illas vitales, abscisis mo-
riuntur.