Primum igitur dicatur, cur Veneris stella
|
2.72.1
|
numquam longius XLVI partibus, Mercurii XX ab sole
|
|
abscedant, saepe citra eas ad solem reciprocent. conversas
|
|
habent utraeque apsidas ut infra solem sitae, tantumque
|
|
circulis earum subter est quantum superne praedictarum,
|
5
|
et ideo non possunt abesse amplius, quoniam curvatura
|
|
apsidum ibi non habet longitudinem maiorem. ergo utrique
|
|
simili ratione modum statuunt apsidum suarum margines,
|
|
ac spatia longitudinis latitudinum evagatione pensant. at
|
|
enim cur non semper ad quadraginta sex et ad partes
|
73.1
|
viginti perveniunt? immo vero, sed ratio canonicos fallit.
|
|
namque apparet apsidas quoque earum moveri, quod
|
|
numquam transeant solem. itaque cum in partem ipsam
|
|
eius incidere margines alterutro latere, tum et stellae
|
5
|
ad longissima sua intervalla pervenire intelleguntur. cum
|
|
citra fuere margines, totidem partibus et ipsae ocius redire
|
|
coguntur, cum sit illa semper utrique extremitas summa.
|
|