Olus caulesque, quibus nunc principatus
|
19.136.1
|
hortorum, apud Graecos in honore fuisse non reperio, sed
|
|
Cato brassicae miras canit laudes, quas in medendi
|
|
loco reddemus. genera eius facit: extentis foliis, caule
|
|
magno, alteram crispo folio, quam apiacam vocant, tertiam
|
5
|
minutis caulibus, lenem, teneram minimeque probat. bras-
|
137.1
|
sica toto anno seritur, quoniam et toto secatur, utilissime
|
|
tamen ab aequinoctio autumni, transferturque, cum V folio-
|
|
rum est. cymam a prima satione praestat proximo vere.
|
|
hic est quidam ipsorum caulium delicatior teneriorque cau-
|
5
|
liculus, Apici luxuriae et per eum Druso Caesari fastidi-
|
|
tus, non sine castigatione Tiberi patris. post cymam ex
|
138.1
|
eadem brassica contingunt aestivi autumnalesque cauliculi,
|
|
mox hiberni, iterumque cymae, nullo aeque genere multi-
|
|
fero, donec fertilitate sua consumatur. altera satio ab
|
|
aequinoctio verno est, cuius planta extremo vere planta-
|
5
|
tur, ne prius cyma quam caule pariat. tertia circa sol-
|
|
stitium, ex qua, si umidior locus s<i>t, aestate, si siccior,
|
|
autumno plantatur. umor fimumque si defuere, maior sa-
|
|
poris gratia est; si abundavere, laetior fertilitas. fimum
|
|
asininum maxime convenit.
|
10
|