| Hactenus de mundo ipso sideribusque: | 2.102.1 |
| nunc reliqua caeli memorabilia. namque et hoc caelum | |
| appellavere maiores quod alio nomine aëra, omne quod | |
| inani simile vitalem hunc spiritum fundit. infra lunam | |
| haec sedes multoque inferior, ut animadverto propemodum | 5 |
| constare, infinitum ex superiore natura aëris, infinitum | |
| terreni halitus miscens utraque sorte confunditur. hinc | |
| nubila, tonitrua et alia fulmina, hinc grandines, pruinae, | |
| imbres, procellae, turbines, hinc plurima mortalium mala | |
| et rerum naturae pugna secum. terrena in caelum ten- | 103.1 |
| dentia deprimit siderum vis eademque quae sponte non | |
| subeant ad se trahit. decidunt imbres, nebulae subeunt, | |
| siccantur amnes, ruunt grandines. torrent radii et terram | |
| in medium undique inpellunt, iidem infracti resiliunt et | 5 |
| quae potuere auferunt secum. vapor ex alto cadit rursus- | |
| que in altum redit. venti ingruunt inanes iidemque cum | |
| rapina remeant. tot animalium haustus spiritum e sublimi | |
| trahit, at ille contra nititur, tellusque ut inani caelo | |
| spiritum fundit. sic ultro citro commeante natura ut | 104.1 |
| tormento aliquo mundi celeritate discordia accenditur. | |
| nec stare pugnae licet, sed adsidue rapta convolvitur et | |
| circa terram inmenso rerum causas globo ostendit, subinde | |
| per nubes caelum aliud obtexens. ventorum hoc regnum. | 5 |
| itaque praecipua eorum natura ibi et ferme reliquas com- | |
| plexa eas causas, quoniam tonitruum et fulminum iactus | |
| horum violentiae plerique adsignant, quin et ideo lapidibus | |
| pluere interim, quia vento sint rapti, et multa similiter. | |
| quam ob rem simul plura dicenda sunt. | 10 |