LIBER XI
  Restant inmensae subtilitatis animalia, quando ali- 11.1.1
qui ea neque spirare et sanguine etiam carere prodiderunt.
multa haec et multigenera, terrestrium volucrumque vita
(alia * * * pinnata, ut apes, alia utroque modo, ut formicae,
aliqua et pinnis et pedibus carentia), et iure omnia insecta 5
appellata ab incisuris, quae nunc cervicium loco, nunc pec-
torum atque alvi, praecincta separant membra, tenui modo
fistula cohaerentia, aliquis vero non tota incisurae ambiente
ruga, sed in alvo aut superne tantum imbricatis flexili ver-
tebris, nusquam alibi spectatiore naturae rerum artificio. 10
in magnis siquidem corporibus aut certe maioribus facilis 2.1
officina sequaci materia fuit: in his tam parvis atque tam
nullis quae ratio, quanta vis, <qu>am inextricabilis perfectio!
ubi tot sensus collocavit in culice? et sunt alia dictu minora:
sed ubi visum in eo praetendit? ubi gustatum adplicavit? 5
ubi odoratum inseruit? ubi vero truculentam illam et por-
tione maximam vocem ingeneravit? qua subtilitate pinnas 3.1
adne<xu>it, praelongavit pedum crura, disposuit ieiunam ca-
veam uti alvum, avidam sanguinis et potissimum humani
sitim accendit! telum vero perfodiendo tergori quo spiculavit
ingenio atque, ut in capaci, cum cerni non possit exilitas, 5
reciproca generavit arte, ut fodiendo acuminatum pariter
sorbendoque fistulosum esset! quos teredini ad perforanda
robora <terebrar>um sono teste dentes adfixit potissimumque
e ligno cibatum fecit! sed turrigeros elephantorum mira- 4.1
mur umeros taurorumque colla et truces in sublime iactus,
tigrium rapinas, leonum iubas, cum rerum natura nusquam
magis quam in minimis tota sit. quapropter quaeso ne le-
gentes, quoniam ex his spernunt multa, etiam relata fasti- 5
dio damnent, cum <in> contemplatione naturae nihil possit
videri supervacuum.